مریم دهقان - کارشناسی ارشد مدیریت دولتی،دانشکده علوم اقتصادی و اداری، دانشگاه مازندران،بابلسر، ایران.
مرتضی موقر - استادیار گروه مدیریت، دانشکده ی علوم اقتصادی و اداری، دانشگاه مازندران،بابلسر، ایران.
ابوالحسن حسینی - استادیار گروه مدیریت، دانشکده ی علوم اقتصادی و اداری، دانشگاه مازندران، بابلسر، ایران

هدف:هدف این پژوهش، بررسی تاثیر رهبری تحول گرا بر رفتارنوآورانه کارکنان با نقش میانجی رفتار پیشاهنگی بود. روش: پژوهش حاضر رویکرد کمی دارد، از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ روش گردآوری اطلاعات تحقیق، روش توصیفی پیمایشی از نوع همبستگی می باشد. جامعه ی آماری تحقیق، اعضای سمن های زیست محیطی استان مازندران بودند. برای تعیین نمونه از روش نمونه گیری دومرحله ای استفاده شد. ابتدا از میان ۲۰سمن فعال زیست محیطی استان مازندران، ۱۹ سمن بصورت تصادفی انتخاب؛ سپس داده ها از نمونه ۳۰۱ نفری اعضای این سمن ها که بر اساس فرمول کوکران برآورد گردید، جمع آوری شد. تجزیه و تحلیل داده ها با نرم افزار SPSS۲۲و PLS۳و Excel انجام شد. یافته ها:رهبری تحول گرا بر رفتارنوآورانه با ضریب معناداری ۲.۱۰۳ و ضریب تاثیر ۰.۱۱۴ تاثیر مثبت و معناداری دارد. رهبری تحول گرا بر رفتار پیشاهنگی با ضریب معناداری۵.۸۰۷ و ضریب تاثیر ۰.۳۷۶ تاثیر مثبت و معناداری دارد. رفتار پیشاهنگی بر رفتار نوآورانه با ضریب معناداری ۱۳.۲۳۶و ضریب تاثیر ۰.۶۹۵ تاثیر مثبت و معناداری دارد. این تحقیق به تایید میانجیگری رفتار پیشاهنگی در این رابطه دست یافت. نتیجه گیری: بین رهبر ی تحول گرا، رفتار نوآورانه و رفتار پیشاهنگی ارتباط مثبت و معناداری وجود دارد. به مدیران پیشنهاد میشود، با ارائه سبک رهبری تحول گرا، شرایط مطلوبی برای افزایش رفتار پیشاهنگی ایجاد و انگیزه کارکنان به بروز رفتار نوآورانه را افزایش دهند.

رفتارنوآورانه, رفتار پیشاهنگی, رهبری تحول گرا, سازمان های مردم نهاد(سمن)