فاطمه سمیعی - دانش آموخته کارشناسی ارشد،گروه مهندسی شیمی، دانشکده مهندسی شیمی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد آیت الله آملی، آمل، ایران
آرزو قادی - استادیار،گروه مهندسی شیمی، دانشکده مهندسی شیمی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد آیت الله آملی، آمل، ایران
مجتبی معصومی - استادیار،گروه مهندسی شیمی، دانشکده مهندسی شیمی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد آیت الله آملی، آمل، ایران

امروزه به­دلیل رشد روز افزون جمعیت و افزایش تولیدات کشاورزی و مواد غذایی، استفاده از سموم و آفت­کش­های اورگانوفسفره و اورگانوکلره مخصوصا ادیفنفوس در بخش کشاورزی درحال افزایش است. یکی از موثر ترین روش ها برای حذف چنین سمومی استفاده از روش جذب سطحی است. از این­رو، پژوهش حاضر به بررسی حذف قارچ­کش ادیفنفوس از محلول آبی به کمک کامپوزیت پلی پیرول بر روی زئولیت طبیعی پرلیت پرداخت. لازم به­ذکر است تمامی آزمایش ها در سیستم ناپیوسته صورت گرفت. برای این منظور، پس از حذف ناخالصی­های احتمالی در پرلیت از طریق حرارت­دادن در دمای C° ۵۵۰ و سپس فعال سازی پرلیت با سولفوریک اسید N ۰۶/۰، نانوکامپوزیت PPy/perlite تهیه شد. شناسایی ساختار جاذب­های سنتز شده به­وسیله آنالیز پراش اشعه ایکس (XRD)، میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM)، و طیف سنجی تبدیل فوریه مادون قرمز (FTIR) انجام گرفت. در ادامه، اثر پارامترهای تجربی  pH، زمان تماس، مقدار جرم جاذب و دما بر جذب سطحی مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج نشان داد که شرایط بهینه جذب ادیفنفوس به­وسیلهPPy/Perlite ، ۶ pH ، زمان تماس min ۱۸ و میزان جاذب g ۳/۰ در ml ۱۰۰ بوده است. بررسی اثر دما نیز نشان داد که افزایش دما تاثیر مثبت در راندمان حذف دارد. در نهایت، بررسی ترمودینامیک فرآیند نیز نشان­دهنده یک فرآیند خود به­خودی و گرماگیر بود.

ترمودینامیک, جذب سطحی, قارچ کش ادیفنفوس, کامپوزیت پلیمری