جهانبخش بالیست - دانشجوی دکتری، گروه محیط زیست، دانشکده محیط زیست، پردیس دانشکده های فنی دانشگاه تهران، تهران، ایران
بهرام ملک محمدی - دانشیار، گروه محیط زیست، دانشکده محیط زیست، پردیس دانشکده های فنی دانشگاه تهران، تهران، ایران
حمیدرضا جعفری - استاد، گروه محیط زیست، دانشکده محیط زیست، پردیس دانشکده های فنی دانشگاه تهران، تهران، ایران
احمد نوحه گر - استاد، گروه محیط زیست، دانشکده محیط زیست، پردیس دانشکده های فنی دانشگاه تهران، تهران، ایران

منابع آب همیشه به عنوان یک عامل محدودکننده در برنامه­ریزی­ محیط­زیست نقش دارد. شناخت وضعیت این منبع مهم می­تواند تاثیر زیادی در برنامه­ریزی صحیح استفاده از سرزمین را داشته باشد. هدف از این پژوهش برآورد میزان عرضه و تقاضای آب به عنوان یک خدمت اکوسیستمی و شناسایی مناطق دارای تنش آبی در سطح حوضه آبریز مرزی سیروان بود. این کار با بهره­گیری از مفهوم خدمات اکوسیستمی که تفکری نوین در علوم زمین است و با استفاده از داده­های جغرافیایی، اقلیمی و تصاویر ماهواره­ای قابل انجام است. در این راستا ابتدا تصاویر ماهواره­ی لندست برای سال ۲۰۱۹ پس از انجام تصحیحات مختلف آماده­سازی و نقشه کاربری اراضی تولید شد. سپس اطلاعات بارش، تبخیر و تعرق، عمق ریشه، ضرایب تبخیر و تعرق پوشش زمین و جدول­های مربوطه آماده­سازی و در محیط نرم­افزار InVEST ۳.۸.۹ مدل­سازی شد. نتایج نشان داد که مقدار تولید آب در این حوضه Mm۳/yr ۵۳۸۰ است که زیرحوضه­های ۵، ۱۱ و ۱ دارای بیش­ترین میزان تولید آب با ۱۴۲۶، ۹۰۶ و Mm۳/yr ۶۳۱؛ و زیرحوضه شماره ۲ با Mm۳/yr ۱۰۰ دارای کم­ترین تولید آب هستند. زیرحوضه شماره ۵ با Mm۳/yr ۱۱۰ دارای بیش­ترین میزان مصرف و زیرحوضه شماره دو با Mm۳/yr ۷ دارای کم­ترین میزان مصرف است. بر اساس محاسبات تولید و مصرف، زیرحوضه ۴ دارای بیش­ترین مشکلات در تامین آب است.

برنامه ریزی استفاده از سرزمین, حوضه آبریز سیروان, خدمات اکوسیستمی, منابع آب