بررسی محتوای فنول و خواص آنتی اکسیدانی عصاره صمغ انزروت

امروزه یافتن آنتی اکسیدان های طبیعی با منشا گیاهی مورد استقبال محققین قرار گرفته است. گیاه دارویی انزروت متعلق به خانواده بقولات است. در این پژوهش تلاش‎ شده است که تاثیر دو روش استخراج سیال فوق ‎بحرانی و خیساندن با حلال متانول بر ترکیبات موثر عصاره صمغ بررسی و ضمن ارزیابی فعالیت آنتی اکسیدانی عصاره، همبستگی بین ترکیبات فنول و فعالیت آنتی اکسیدانی نیز ارزیابی شود. نتایج این پژوهش نشان داد که ترکیبات فنول و فلاونوئید کل عصاره استخراج ‎شده به روش سیال فوق ‎بحرانی افزایش غیرمعنی داری را نسبت به عصاره های حاصل از خیساندن داشته است (۰/۰۵

فعالیت آنتی اکسیدانی با روش های، ۲.۲-دی فنیل-۱-پیکریل هیدرازیل (DPPH)، ۲-۲- آزینو-بیس۳-اتیل بنزوتیازلوین-۶-سولفونیک اسید (ABST)، کاپراک (CUPRUC)، فسفومولیبدنم (PMB) و ظرفیت کاهش یون آهن (FRAP) در عصاره حاصل از استخراج با سیال فوق ‎بحرانی مشاهده شد که این افزایش تنها برای DPPH، در مقایسه با خیساندن، تفاوت معنی دار نشان داده است (۰/۰۵≥p )، نتایج آزمون همبستگی نیز نشان داد که ضرایب برآوردشده بین فعالیت های آنتی اکسیدانی و محتوای فنولی عصاره صمغ انزروت به روش سیال فوق بحرانی در سطح ۹۵ درصد معنی دار بوده است. با‎توجه ‎به یافته های این پژوهش، صمغ انزروت حاوی ترکیبات فنول و فعالیت آنتی اکسیدانی قابل ‎توجهی بوده است و استفاده از سیال فوق بحرانی در فشار ۱۰۰ بار، دمای ۳۵ درجه سانتی گراد و ۳۰ دقیقه زمان، درمقایسه با روش خیساندن، علی ‎رغم وجود ترکیبات فنولی و فعالیت آنتی ‎اکسیدانی تفاوت معنی داری نشان نداده است که با‎توجه ‎به هزینه بالای این روش، استفاده از روش خیساندن برای استخراج عصاره صمغ انزروت پیشنهاد می ‎شود.

Keywords:

استخراج با سیال فوق بحرانی , انزروت , فعالیت آنتی اکسیدانی