ارزیابی آسیب پذیری در سیستم های تکنولوژی محور: یک مطالعه موردی در شبکه گازرسانی شهر تهران

سابقه و هدف: انواع خطرات طبیعی، انسان ساز و تکنولوژیک می تواند تاب آوری یک سیستم را تهدید نموده و باعث آسیب پذیری آن شود. در این راستا، مطالعه حاضر با هدف ارزیابی آسیب پذیری در شبکه گازرسانی شهر تهران انجام شد. مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی در ایستگاه های تقلیل فشار درون شهری در یکی از مناطق گازرسانی شهر تهران در سال ۱۳۹۸ انجام شد. این مطالعه مبتنی بر رویکرد شناسایی کانون های خطر، تهدید و ارزیابی آسیب پذیری انجام شد. ارزیابی آسیب پذیری با استفاده از ماتریس سه بعدی و متشکل از سه فاکتور احتمال وقوع، شدت آسیب و میزان آمادگی در برابر تهدید صورت گرفت. یافته ها: در ایستگاه های تقلیل فشار مورد مطالعه، شش منبع خطر یا تهدید شامل: اتصال عایقی، شیرهای قطع کننده، لوله های خطوط ایستگاه، سنسینگ ها، رگولاتور و فیلتر شناسایی گردید. آسیب پذیری ناشی از این شش منبع خطر به ترتیب ۳۶، ۳۰، ۱۲۰، ۱۱۲، ۴۰ و ۱۴۰ برآورد شد. نتایج نشان دادند که تهدید سه منبع خطر اتصال عایقی، شیرهای قطع کننده و رگولاتور در سطح دو و متوسط و آسیب پذیری ناشی از سه منبع تهدید لوله های خطوط ایستگاه، سنسینگ ها و فیلتر در سطح سه و شدید بوده و شاخص آسیب پذیری در محدوده ۲۱۵-۱۰۱ می باشد. نتیجه گیری: یافته های این مطالعه بیانگر آن بودند که شش منبع خطر بزرگ تاب آوری ایستگاه های تقلیل فشار درون شهری در این منطقه، گازرسانی را تهدید می نماید. نتایج ارزیابی آسیب پذیری این ایستگاه های تقلیل فشار نشان دادند که میزان تاب آوری در مقابل این تهدیدات به طور نسبی پایین بوده و نیازمند توجه ویژه در جهت کاهش آسیب پذیری در این بخش از شبکه گازرسانی می باشد.

Keywords:

Gas Distribution Network , Resilience , Town Board Stations , Vulnerability Assessment , ارزیابی آسیب پذیری , ایستگاه های تقلیل فشار درون شهری , تاب آوری , شبکه گازرسانی