تاثیر محلول پاشی اوره متناسب با فنولوژی رشد بر عملکرد و تناوب باردهی نارنگی ساتسوما (Citrus unshiu)

به منظور افزایش عملکرد و کاهش تناوب باردهی نارنگی ساتسوما، آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی به مدت هفت سال بر درختان نارنگی ساتسوما انجام شد. تیمارها شامل شاهد، محلولپاشی زمستانی اوره (قبل از تمایز جوانه های گل)، محلولپاشی اوره در زمان گلدهی (باز شدن حداقل ۵۰ درصد گل ها) و محلولپاشی تابستانی اوره (پس از ریزش تابستانه میوه چه ها) بودند. نتایج نشان داد تفاوت میانگین عملکرد بین سال پرمحصول و کم محصول در سالهای اول و دوم آزمایش بسیار زیاد بود، به طوری که عملکرد از ۱۹/۹۴ کیلوگرم به ازای هر درخت در سال پرمحصول به ۶۹/۱۳ کیلوگرم در کم محصول رسید که حدود ۸۰ کیلوگرم تفاوت داشتند. اما تفاوت عملکرد بین سالهای پرمحصول و کم محصول بعدی (سالهای سوم و چهارم آزمایش) به حدود ۴۰ کیلوگرم رسید که تقریبا نصف تفاوت عملکرد در تناوب اول (سالهای اول و دوم آزمایش) بود. بنابراین، محلولپاشی اوره به تدریج موجب تعدیل تناوب باردهی در سالهای آزمایش شده است. بین تیمارهای مختلف محلولپاشی اوره از نظر عملکرد تجمعی، تفاوت معنی داری وجود داشت، به طوری که بیشترین عملکرد تجمعی از تیمارهای شاهد و محلول پاشی در زمان گلدهی حاصل شد. همچنین تاثیر تیمارهای مختلف محلولپاشی اوره بر شاخص تناوب باردهی از نظر آماری معنیدار بود. درختان در تیمار شاهد، بیشترین شاخص تناوب باردهی را داشتند و تیمارهای محلول­پاشی زمستانی و محلول پاشی در زمان گلدهی از کمترین شاخص تناوبباردهی برخوردار بودند. همه تیمارهای محلولپاشی اوره وزن متوسط میوهها را نسبت به شاهد افزایش دادند. بنابراین براساس نتایج این آزمایش جهت تعدیل تناوب باردهی، محلول پاشی زمستانه و بهاری اوره توصیه می شود.

Keywords:

شاخص تناوب باردهی , مرکبات , مرحله رشدی , نیتروژن