شناسایی و اولویت بندی شاخص های موثر بر توسعه حمل و نقل هوایی (موردکاوی: شهر چابهار)

در دنیای پررقابت کنونی، کشورها به منظور توسعه ی اقتصادی و اجتماعی، پیوسته در جستجوی شیوه های جدیدی برای حداکثر کردن مبادلات هستند. بر این اساس توسعه ی حمل و نقل به ویژه حمل و مثل هوایی ضرورت می یابد. در ایران نیز، امروزه همانند بسیاری دیگر از نقاط جهان، حمل و نقل هوائی از عوامل بی چون و چرای رشد اقتصادی و سرعت تحرکات در توسعه منطقه ای محسوب می شود. در این پژوهش تلاش شده است کلیات توسعه حمل و نقل هوایی و عوامل موثر بر آن و به صورت خاص شاخص های موثر بر توسعه حمل و نقل هوایی در شهر چابهار مورد مطالعه قرار گیرد. این پژوهش از نظر هدف، توسعه ای، از نظر روش، پیمایشی و از نظر تحلیل، مقایسه ای و نظرسنجی است. جامعه آماری این پژوهش شامل ۳۲۰ نفر است که تعداد ۱۷۰ از آن ها به عنوان نمونه انتخاب شدند. جهت جمع آوری داده ها راجع به ادبیات تحقیق از روش کتابخانه ای و به منظور تثبیت فرضیه ها از روش لیکرت استفاده شده است و همچنین جهت اولویت بندی معیارها از روش AHP استفاده شده است. نتایج آزمون t تک نمونه ای نشان داد که مولفه های اشتغال، دانش، سیاست گذاری، دسترسی به بازار، خطوط هوایی، مسائل مربوط به بازار و رقابت، تولید و دست رسی به هواپیما، رقابت عادلانه، لجستیک، مسایل زیست محیطی، خدمات، مکان یابی مناسب فرودگاه، زیرساخت، پیش بینی تقاضای حمل و نقل هوایی و مدیریت ترافیک هوایی بر توسعه ی حمل و نقل هوایی چابهار موثر هستند. تحلیل سلسله مراتبی میان این معیارها نشان داد که از دیدگاه پاسخ دهندگان، معیار دانش در توسعه ی حمل و نقل هوایی دارای بیش ترین اهمیت است. پس از آن به ترتیب معیارهای دسترسی به هواپیما، زیرساخت، مدیریت ترافیک هوایی، مکانی یابی فرودگاه، لجستیک، خطوط هوایی، پیش بینی تقاضا، مسایل زیست محیطی، خدمات، سیاست گذاری، اشتعال، دسترسی به بازار و مسایل مربوط به بازار دارای ارجحیت و اولیت هستند.

Keywords:

حمل و نقل , توسعه , حمل و نقل هوایی , بندر چابهار