کانت و بی معنایی مابعدالطبیعه
عنوان مقاله: کانت و بی معنایی مابعدالطبیعه
شناسه ملی مقاله: JR_PHILO-14-33_022
منتشر شده در در سال 1399
شناسه ملی مقاله: JR_PHILO-14-33_022
منتشر شده در در سال 1399
مشخصات نویسندگان مقاله:
علی اصغر مروت - استادیار گروه فلسفه، دانشگاه بوعلی سینا همدان. همدان. ایران
خلاصه مقاله:
علی اصغر مروت - استادیار گروه فلسفه، دانشگاه بوعلی سینا همدان. همدان. ایران
این قول کانت که «فاهمه بدون شهود بی محتوی است و شهود بدون فاهمه کور است» عبارتی کلیدی در فلسفه اوست. کانت در شرح این عبارت به گونهای سخن گفته است که عده ای از محققان معاصر مانند استراوسن، وارنوک، یوئینگ و ... او را پیشرو فلسفههایی چون پوزیتیویسم منطقی و فلسفه زبان متعارف- که در آنها مابعدالطبیعه متعالی به عنوان مجموعهای از تعبیرهای مهمل، طرد میشود- دانستهاند. در این مقاله کوشش خواهد شد اولا نشان داده شود که در فلسفه کانت، عبارات کلیدی دیگری چون "متعلق ایمان بودن" ایده های عقل و "اندیشیدنی بودن" آنها و همچنین "قابلیت استفاده تنظیمی" از این ایده ها و نیز قول به معنای استعلایی مقولات وجود دارد که میتوان معناداری مابعدالطبیعه متعالی را به عنوان لازمهای از آنها بیرون کشید و ثانیا نشان داده میشود که با فرض قبول این گفته که "فاهمه بدون شهود بی محتوی است"، همچنان میتوان به معناداری مابعدالطبیعه متعالی باور داشت.
کلمات کلیدی: فاهمه, شهود, مابعدالطبیعه متعالی, بی معنایی, مقولات (صور محض فاهمه)
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1254213/