بررسی میزان دلبستگی شغلی و عوامل مرتبط با آن در کارکنان فوریت های پزشکی استان کردستان در سال ۱۳۹۸

مقدمه: دلبستگی شغلی عاملی موثر در شکل دهی انگیزش کارکنان است و اشتیاق و نوع نگرش فرد به کار را منعکس می کند. این مطالعه با هدف بررسی میزان دلبستگی شغلی و عوامل مرتبط با آن در کارکنان فوریت های پزشکی استان کردستان انجام شد. روش کار: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی که در سال ۱۳۹۸ انجام شد، تعداد ۳۴۰ نفر از کارکنان فوریت های پزشکی شاغل در استان کردستان به روش تمام سرشماری وارد مطالعه شدند. جهت جمع آوری اطلاعات افراد شرکت کننده از پرسشنامه کانونگو (JIQ) استفاده شد. برای تحلیل اطلاعات جمع آوری شده از نسخه ۱۲ نرم افزار STATA استفاده شد. جهت بررسی فرضیه های مطالعه از آزمون های ناپارامتری من- ویتنی، کروسکال- والیس و ضریب همبستگی اسپیرمن استفاده شد. یافته ها: میانگین نمره دلبستگی شغلی ۰/۰۳±۲/۸۶ به دست آمد که نشانگر سطح دلبستگی شغلی متوسط در کارکنان فوریت های پزشکی بود. دلبستگی شغلی افراد مجرد بیشتر از افراد متاهل بود. بین دلبستگی شغلی با سطح تحصیلات و وضعیت تاهل ارتباط معناداری وجود داشت (P<۰/۰۵). بین متغیرهای سن، سابقه خدمت و میزان درآمد با دلبستگی شغلی ارتباط معنادار آماری وجود نداشت (P>۰/۰۵). نتیجه گیری:  با توجه به پایین بودن دلبستگی شغلی در کارکنان فوریت های پزشکی، ریشه یابی و برنامه ریزی دقیق از سوی مدیران مربوطه جهت ارتقاء و افزایش دلبستگی شغلی پیشنهاد می شود.

Keywords:

Job Involvement , Emergency Medical Technician , Occupational Health , دلبستگی شغلی , کارکنان فوریت های پزشکی , سلامت شغلی