سارا سادات عربی زنجانی - کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی خانواده دانشگاه شهید بهشتی
علی زاده محمدی - دانشیار شهید بهشتی
پریسا سادات موسوی، - استادیار شهید بهشتی

این پژوهش با هدف مقایسه اثربخشی قصه‎گویی والد‎ کودک با و بدون ایفای نقش بر خلاقیت کودکان پیش‎دبستانی انجام شد. جامعه آماری کودکان پیش‎دبستانی ۴ تا ۶ ساله مهد‎کودک‎های تهران و مادران آن‎ها بود. ۴۲ کودک پیش‎دبستانی (۲۴ دختر و ۱۸ پسر) به روش نمونه‎برداری دردسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفی در سه گروه قصه‎گویی با ایفای نقش، قصه‎گویی بدون ایفای نقش و گروه گواه (در هر گروه ۱۴ نفر) جایگزین شدند. آزمون تصویری تفکر خلاق تورنس‎ فرم ب (۱۹۹۸) در سه مرحله برای سنجش خلاقیت کودکان استفاده شد. نتایج حاصل از آزمون تحلیل کوواریانس نشان داد قصه‎گویی با اندازه اثر نسبتا بزرگی برخلاقیت کودکان اثر مثبت و قصه‎‎گویی والد‎ کودک با ایفای نقش در مقایسه با قصه‎‎گویی والد‎ کودک بدون ایفای نقش اثر بیشتری بر خلاقیت کودکان پیش‎دبستانی دارد. نتایج آزمون تحلیل واریانس با اندازه‎‎گیری مکرر نیز حاکی از اثربخشی قصه‎‎گویی والد‎ کودک با ایفای نقش بر خلاقیت کلی و تمام مولفه‎های خلاقیت کودکان پیش‎دبستانی با گذشت زمان باثبات بود و اثر قصه‎‎گویی والد‎ کودک بدون ایفای نقش بر خلاقیت کودکان پیش دبستانی با گذشت زمان فقط بر خلاقیت کلی و مولفه‎های ابتکار و بسط ثبات داشت. با توجه به نتایج، می‎توان از روش‎های قصه‎گویی والد‎ کودک با ایفای نقش به منظور افزایش خلاقیت کودکان پیش‎دبستانی چه در محیط خانه و چه مکان های آموزشی استفاده کرد.

خلاقیت, کودکان‎ پیش‎دبستانی, قصه‎گویی والد‎ کودک, ایفای نقش