رضا اسلامی - دانشیار دانشکده حقوق، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران.

در این مقاله چارچوبی برای ارزیابی شریعت در قانون اسلامی به توجه به حقوق بشر بین ­المللی ارائه می­شود. در این مقاله چنین استدلال می­شود که برخی از معیارهای جهانی حقوق بشر و آزادی ­ها، بر اساس آنچه که در اسناد بین ­المللی حقوق بشر درک و تدوین شده است، فاقد معادل دقیق در قوانین اسلامی هستند و برخی از اصول پذیرفته شده شریعت با اصول متناظر در حقوق بشر بین ­المللی مغایرت دارد. پاسخ شریعت به ایده حقوق بشر و تفسیر سنتی قانون اسلامی به سختی با هنجارها و موازین بین ­المللی حقوق بشر سازگار است. همچنین ادعا می شود که اجرای شریعت و به طور خاص قوانین عمومی و کیفری، مشکل ساز است و منجر به ناکارایی و سختی در جوامع اسلامی می­شود. این مقاله به بحث در مورد اصلاح طلبی اسلامی و حقوق بشر کمک می­کند تا بتواند از تناقض شریعت با موازین بین­ المللی حقوق بشر جلوگیری کند و چنین بیان می­ کند که سازوکارهای سنتی اصلاحات در چارچوب شریعت برای دستیابی به درجه لازم اصلاحات کافی نیست. پیشنهاد می­شود که برای یک گفتگوی بین فرهنگی و یک بحث فکری، یک اصلاح اولیه و اساسی باید مبانی عینی حقوق بشر در عقل و کرامت انسانی را تعریف کند و نه بر اساس معیارها و مدارک شرعی.

قانون اسلامی, شرع, اسلام, حقوق بشر, کرامت