سعید محمدی عزیزآبادی - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه صنعتی جندی شاپور دزفول، دزفول، ایران
کوروش مومنی - دانشیار گروه معماری، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه صنعتی جندی شاپور دزفول، دزفول، ایران
محمد دیده بان - استادیار گروه معماری، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه صنعتی جندی شاپور دزفول، دزفول، ایران

امروزه از سینما می توان به عنوان رسانه ای در بیان منتقدانه ی طراحی شهرها استفاده کرد.در واقع سینما به عنوان نهاد اجتماعی است که در آن روابط انسانی شکل می گیرد،سینما سازنده و رشد دهنده ی فرهنگ عمومی شهر است،اما در سینمای کشور ایران با فضاهای شهری خیلی مواجه نیستیم و معمولا درسینمای ایران مکان مطرح نمیشود.ولی در بسیاری از کشورها سینما گران با بهره گرفتن از هم فکری جامعه شناسان و روان شناسان در پی برقراری ارتباطی بهتر با مخاطب خود و ایجاد مکان در فیلم هایشان هستند. این تحقیق در پی پاسخ به این سوال است که هویت در معماری با چه اصولی شکل می گیرد و چگونه می توان از ویژگی های معمارانه ی مکان در طراحی صحنه، برای احراز هویت شهری بهره جست؟ بنابراین محقق در این پژوهش،برای تاویل فضای معماری و مکان، نظرات در خصوص روح مکان بامعنا و سلسله مراتب فضای هستی را مدنظر قرار می دهد سپس با روش تحلیلی و توصیفی به نتایج مد نظر خواهیم رسید نتایج به دست آمده رهیافتی خواهد بود بر اینموضوع که قرارگیری انسان در فضا و حرکت در میان آن، موجب شناخت کامل او از فضای موجود می گردد، بنابراین نمایش فضای شهری به مثابه ی عنصری مشترک درسینما و معماری از اهمیت ویژه ای برخوردار است، و می توان از طریق دریافت و بررسی الگوهای دارای هویت شکل دهنده ی فضا و تاثیرگزار بر مخاطب، چه درفضای مجازی فیلم و چه فضای فیزیکی معماری، به نکاتی دست یافت که بیانگر احساسات و عواطف و منشاء تجربیات جدید در فضا و القاء کننده ی هویت و حس تعلق به مکان است.

معماری شهری،هویت،مکان،سینما