سیر تحولی میدان از ابتدا تا کنون جهت هم اندیشی

میدان به معنی دل شهر و فضایی باز برای اجتماع مردم و پیرامون همه میدان هایی که پس از طراحی ساخته می شوند ، کم و بیش بناها و فضاهایی با کارکردی متناسب با نقش کارکردی میدان و همزمان با آن ساخته می شد و به این ترتیب پیرامون میدان بناهایی قرار می گرفت که از نظر کارکردی و کالبدی وابسته و متعلق به میدان بود. این مطابعات برگرفته از منابع علمی مطابق با نظرات اندیشمندان و صاحب نظران تهیه گردیده و روش تحقیق به صورت توصیفی - تحلیلی و تحلیی محتوا بوده و با استفاده از مطالعات کتابخانه ای به عوامل و مولفه های موضوع تحقیق پرداخته شده است. هدف از این تحقیق درک میدان با توجه به گسترده شدن شهرها محلی جهت هم اندیشی و تعاملات اجتماعی در شهر ها در نظر گرفته شود تا افراد احساس تعلق بیشتری به آن داشته باشند. نتایج پژوهش نشان می دهد رفتارهایاجتماعی اغلب با هم نشینی و هم اندیشی با دیگران بدست می آید و فرد یا افراد با قرار گارفتن در فضا آن احساس را در واقعیت تجربه می کند و عاملی می گردد تا افراد به آنجا دلبسته شوند و خود را متعلاق به آنجا بدانند؛ در نهایت میدان محیطی است که تنها متناسب با یک فعالیت طراحی نمی گردد و می تواند براحتی پاسخگوی فعابیت های مردم در خود باشد.

Keywords:

میدان , هم اندیشی , حس مکان , ارتقای حس تعلق به مکان , تعاملات اجتماعی