بررسی الگوی توسعه فیزیکی شهرهای جنوب شرق با رویکرد سناریونگاری (مطالعه موردی :شهر زابل)

شهرنشینی شتابان شهرها و ظرفیت محدود انها، توجه به سناریو نگاری را در قالب توسعه فیزیکی شهر بیش از پیش ضروری ساخته است. در این راستا تحقیق حاضر با هدف بررسی الگوی توسعه فیزیکی شهر زابل با رویکرد سناریونگاری در تلاش است که روند توسعه شهر را در مسیر صحیحی هدایت کند. نوع تحقیق حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر گردآوری داده ها، توصیفی - تحلیلی بوده است. در این پژوهش به منظور بررسی چگونگی رشد و توسعه فیزیکی شهر زابل از مدل دلفی و برای بررسی وضعیت های محتمل توسعه در آینده از رویکرد آینده نگاری شوارتز استفاده شده است. بدین منظور از نرم افزار Micmac برای بررسی عملکرد شاخص ها و برای بیان وضعیت های محتمل توسعه فیزیکی شهر زابل اقدام به تحلیل عوامل کلیدی شده با توجه به ارزیابی های انجام شده در یک نتیجه کلی می توان گفت که زابل از یک رشد افقی برخوردار بوده که طی سال های اخیر رشد آشفته ای را هم تجربه کرده است. نتایج حاصل از بررسی سناریوهای شهر زابل نشان می دهد که این شهر در اینده با سه سناریو رو به رو خواهد بود، سناریو اول رشد فشرده شهر، سناریو دوم رشد فعلی و آشفته شهری است وسناریوی سوم که شهر در جهات مختلفی رشد خواهد نمود و شهر در این رشد پراکنده بدون برنامه ریزی هدفمند در اطراف خود رشد و توسعه فیزیکی خواهد داشت.

Keywords:

توسعه , فیزیکی , جنوب شرق , آینده پژوهی