عاطفه جعفرپور - دانشجوی دکتری علوم و مهندسی آبخیزداری، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تربیت مدرس
اعظم مومزایی - دانشجوی دکتری علوم و مهندسی آبخیزداری، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تربیت مدرس
سیدحمیدرضا صادقی - استاد، گروه مهندسی آبخیزداری، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تربیت مدرس

سامانه های کشاورزی سنتی و شخم بیش از حد به طور کلی منجر به تخریب خاک و از دست دادن بهره وریمحصول می شود. بنابراین دستیابی به تولید محصول با حفظ منابع طبیعی، کشاورزی و اقتصاد پا یدار، نیاز بهتغییر رویکردهای تولید و مدیریت کشاورزی و اجرای شیوه های جدید کشاورزی ضروری می باشد. در اینخصوص کشاورزی حفاظتی، یک سامانه کشاورزی با هدف حداقل کردن به هم خوردگی خاک مرتبط با کشتمحصولات زراعی است. این روش همراه با اعمال پوشش مداوم خاک و تناوب زراعی، یکی از عناصرکشاورزی پا یدار است که در بسیاری از مناطق جهان گسترش یافته است . لذا پژوهش حاضر، از بررسیمستندات موجود به معرفی و کاربرد رویکرد نوین کشاورزی حفاظتی در دستیابی به امنیت منابع خاک و آبپرداخته است. تحلیل مستندات قابل دسترس ضمن تائید گسترش روافزون رویکرد کشاورزی حفاظتی در جهانبه ضرورت کاربست کشاورزی حفاظتی برای ایجاد محصولات پایدار و اقتصادی تاکید داشته است. بر همیناساس معرفی و توسعه رویکرد مبتنی بر کشاورزی حفاظتی برای امنیت منابع خاک و آب در حوزه های آبخیزکشور به طور جد توصیه می شود.

امنیت غذایی، بی خاک ورزی، تولید پایدار، حفاظت خاک، مدیریت منابع