بررسی نظام آموزش پرورش استثنایی ایران با کشورهای کره جنوبی و چین

اعضای جامعه به لحاظ ذهنی،جسمی،عاطفی واجتماعی تفاوت های قابل ملاحظه ای با دیگر همسالان خود دارند.به نحوی که به دلیل همین تفاوت های محسوس قادر نیستند از برنامه های درسی عادی که اصولا بر پایه ویژگی ها و توانای های مشترک اکثریت کودکان در سنین مختلف تنظیم گردیده است،به طور مناسب بهره مند گردند.آموزش کودکان استثنای (کودکانی که نوع ناتوانی جسمی وذهنی مداوم دارند.)امری پر استرس است و حتی میتواند باعث فرسودگی شغلی معلمان شود. آموزش و پرورش مورد نیاز کودکان استثنایی با آنچه اکثریت کودکان و دانش آموزان به آن احتیاج دارند بسیار متفاوت م ی باشد. هدف از پژوهش حاضر بررسی تطبیقی نظام آموزش و پرورش استثنایی در کشورهای چین و ایران است، که از میان ابعاد مختلف نظام آموزش و پرورش استثنایی به صورت هدفمند خدمات ارائه شده به کودکان استثنایی بررسی شده است. روش پژوهش توصیفی مقایسه ای است. ابزارهای گرداوری اطلاعات شامل کتب، پایان نامه ها، مقالات معتبر علمی در داخل و خارج از کشور می باشد. نتایج حاصل از پژوهش نشان می دهد که هر دو کشور به آموزش کودکان استثنایی اهمیت می دهند و از اهداف مشترک آن ها آموزش متناسب با نیاز های کودکان استثنایی و آماده کردن آن ها برای بزرگسالی و اداره ی زندگی است . همچنین حق آموزش رایگان و حمایت و توانبخشی این کودکان از قوانین مشترک این کشور ها می باشد. اما خدمات ارائه شده و کابرد فناوری های پیشرفته در ایران به نسبت کشور مورد مطالعه کمتر است.

Keywords:

استثنایی , آموزش پرورش , اهداف , دانش آموزان , عقب مانده