برسی هوش هیجانی و حمایت اجتماعی با رضایت از زندگی در دانش آموزان متوسطه شهرستان رابر در سال تحصیلی ۱۳۹۹-۱۴۰۰

هدف از این پژوهش بررسی رابطه بین هوش هیجانی و حمایت اجتماعی با رضایت از زندگی است. جامعه آماری پژوهش کلیه دانش آموزان متوسطه شهرستان رابر میباشد که تعداد ۲۰۴۰ نفر هست. از این تعداد با استفاده از جدول مورگان ۳۵۱ نفر به روش تصادفی خوشه ای چند مرحله ای به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. در این پژوهش برای بررسی رابطه بین متغیرهای فوق از روش همبستگی استفاده شده است و برای اندازه گیری متغیرهای پژوهش از آزمون هوش هیجانی بار- ان، خرده مقایس رضایت از زندگی تافت و مقیاس حمایت اجتماعی فلیمینگ و همکاران استفاده شده است. برای تحلیل آماری داده ها آزمون تی مستقل و تحلیل واریانس یکراهه، رگرسیون خطی و همبستگی پیرسون مورد استفاده قرار گرفته است. نتایج نشان داد که بین هوش هیجانی و حمایت اجتماعی با رضایت از زندگی و بین هوش هیجانی و پیشرفت تحصیلی رابطه معنیدار وجود دارد. همچنین دختران نسبت به پسران در هوش هیجانی دارای میانگین بالاتری بودند ولی در رگرسیون نشان داد که از بین ۵ مولفه هوش هیجانی فقط ۳ مولفه یعنی سازگاری کنترل استرس و خلق عمومی به طور معنی دار پیش بینی کننده رضایت از زندگی میباشد؛ و از میان انواع حمایت اجتماعی نیز حمایت خانواده و همکلاسیها بیشترین پیشبینی کننده رضایت از زندگی میماند. در مجموع نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که تنها عامل حمایت خانواده، حمایت همکلاسیها و سازگاری بیشتری قدرت تبیین کنندگی را برای رضایت از زندگی دارند. (۲۰/۰۱)

Keywords:

هوش هیجانی- حمایت اجتماعی , رضایت از زندگی