بررسی روش یادگیری معکوس در تدریس درس سیزدهم مطالعات اجتماعی پایه چهارم

پژوهش حاضر با هدف دستیابی به طرح درسی جامع، کاربردی و اثربخش ازمباحث تاریخی در فضای مجازی می باشد که از لحاظ ماهیت ، هدف، کاربرد و روش تحقیق، کیفی – درس پژوهی است و با مشارکت ۵ نفر از آموزگاران پایه چهارم دبستان های فروغی ۲ ، فاطمه زهرا(س) و انقلاب اسلامی با مدیریت دبستان فروغی بر روی سه گروه ۱۵ نفره از فراگیران پایه چهارم این دبستان، یک گروه گواه و دوگروه آزمایش صورت پذیرفت. طرح درس اولیه، با کاربرد روش یادگیری معکوس و تولید محتوای آموزشی در شبکه شاد به اجرا درآمد که ضمن یادگیری نسبی مباحث به دلیل عدم مدیریت زمان، کیفیت پایین فیلم، میزان محدود ارتباط عاطفی-کلامی معلم و دانش آموزان، عدم شادابی محیط آموزشی مورد بازنگری قرار گرفت. در طرح درس ثانویه، ضمن استفاده از محتوای آموزشی ، نمونه سوالات و تکالیف تدریس گذشته از تصاویر، شعر، موسیقی ، ارتباط تصویری و کلامی بیشتر معلم به منظور بهبود کیفیت فیلم و آموزش بهره گرفته شد و در فرم نظرسنجی ، مراحل ایجاد انگیزه تغییراتی متناسب با رویدادهای تاریخی – اسلامی و مکانیسم های رفتاری- اجتماعی صورت پذیرفت. همچنین به منظور مدیریت بهینه زمان فیلم آموزشی شب گذشته بارگذاری گردید. نتایج پژوهش نشان داد روش یادگیری معکوس ، کاربرد محتوای آموزشی سمعی – بصری، سوالات چالش برانگیز در قالب اول شخص، تکالیف مهارت محور و آزمونک ضمن یادگیری عمیق و بهبود فرایند یاددهی – یادگیری، تحقق اهداف آموزشی را نسبت به روش سنتی در گروه گواه سریع تر، و آسان تر می سازد.

Keywords:

یادگیری معکوس , فضای مجازی , تکالیف مهارت محور , روش سنتی