بررسی اختلال کمرویی دانش آموزان دوره چهارم ابتدایی و ارایه ی راهکارهای مناسب برای حل این اختلال (مطالعه موردی)

پژوهش حاضر که به روش توصیفی از نوع اقدام پژوهی انجام شده، به چگونگی بهبود بخشیدن مشکل کمرویی دانش آموز پایه چهارم در سال تحصیلی ۱۳۹۶-۹۷در مدرسه ۲۲بهمن ۵۷ شهر ری پرداخته شده است. هدف این پژوهش بهبود بخشیدن یا برطرف کردن مشکل کم رویی دانش آموزیست به نام طاها که با وجود این که هوش بالایی دارد ولی قادر به بیان دانسته های خود نمی باشد. جمع آوری اطلاعات از طریق مشاهده رفتار، مصاحبه و منابع کتاب خانه ای انجام گرفت و با تشخیص این موضوع که کم رویی طاها بخشی از شخصیت کلی اوست و از طرف دیگر عوامل محیطی از جمله کنترل بیش از اندازه فرزند به وسیله پدر و مادر و اضطراب در این امر دخالت داشتند، توانستم با ارائه راهکارهایی چون ایجاد ارتباط خوب، شرکت دادن در فعالیتهای گروهی و دادن مسئولیتهای کوچک نسبت به جلب اعتماد و کاهش کم رویی او قدمی بردارم. یافته ها حاکی از آن است که با القای توانایی های کودکان و تقویت ویژگی های مثبت آنان و ایجاد فضای دوستانه در کلاس و خانه و اصلاح شیوه های فرزندپروری میتوان محیط مناسبی برای مشارکت دانش آموزان بویژه دانش آموزان کمرو در فعالیت ها فراهم کرد؛ نقش اولیای دانش آموز و معلم در کاهش و افزایش کمرویی وی بسیار موثر بوده و تشویق و ترغیب دانش آموز برای شرکت در کار گروهی نقش بسزایی در افزایش اعتماد به نفس او دارد.

Keywords:

اقدام پژوهی , کم رویی , اعتماد به نفس , اضطراب