اثربخشی درمان مبتنی بر ذهن آگاهی(MBCT )بر احساس شادکامی در دانش آموزان

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی مداخله مبتنی بر ذهن آگاهی((MBCT بر بهبود احساس شادکامی دانش آموزان انجام شد. این پژوهش جزء مطالعات نیمه تجربی با طرح پیش آزمون- پس آزمون و گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل دانش آموزان متوسطه اول و دوم ناحیه ۱ شهر ارومیه در سال تحصیلی ۱۳۹۹-۱۴۰۰ بود. حجم نمونه۴۰ نفر(۲۰نفر گروه آزمایش و ۲۰ گروه کنترل) از دانش آموزان می باشد که بصورت تصادفی ساده انتخاب شده اند. گروه آزمایش به مدت ۸ جلسه۸۰ دقیقه ای (پنج روز یک بار) تحت روان درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی قرار گرفتند و درگروه کنترل هیچ گونه مداخله ی درمانی دریافت نکرد. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه شادکامی آکسفورد و درمان شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی (MBCT) تیزدل، سگال و ویلیامز استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس در برنامه SPSS نسخه ۲۵ انجام شد. آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیره حاکی از آن است که درمان مبتنی بر ذهن آگاهی تاثیر معناداری احساس شادکامی دانش آموزان داشته است و با آموزش این پروتکل میزان احساس شادکامی دانش آموزان افزایش می یابد. با توجه به نتایج پژوهش که حاکی از اثر بخشی درمان مبتنی بر ذهن آگاهی بر احساس شادکامی می باشد، پیشنهاد می شود این روش درمانی مورد استفاده روان شناسان مدارس ، مشاورین ، مربیان مدارس و مراکز مشاوره آموزش و پرورش قرار گیرد.

Keywords:

اثربخشی ذهن آگاهی , احساس شادکامی , دانش آموزان ارومیه.