شکیب لجمیری - دانشجوی دکتری مدیریت آموزشی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز، اهواز، ایران
سیدعلی صالحی - کارشناسی علوم تربیتی، دانشگاه فرهنگیان امام جعفر صادق (ع)، بهبهان، ایران
سپیده آرمزد - دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی تربیتی، دانشگاه پیام نور واحد اصفهان، اصفهان، ایران
معصومه مرادی نوروزی - کارشناسی علوم تربیتی، دانشگاه فرهنگیان خدیجه کبری (س)، دزفول، ایران

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه ی تعهد سازمانی و فرسودگی شغلی آموزگاران مقطع ابتدایی شهرستان ایذه انجام شده است. جامعه ی آماری این تحقیق تمام آموزگاران مقطع ابتدایی شهرستان ایذه در سال تحصیلی ۱۳۹۹B۱۴۰۰ بوده اند که از میان آن ها ۱۰۰ نفر به روش خوشه ای به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از دو پرسشنامه ی تعهد سازمانی آلن و می یر (۱۹۹۱) و پرسشنامه ی فرسودگی شغلی ماسلاچ و جکسون (۱۹۸۱) استفاده شده است. تحلیل داده ها به وسیله ی نرم افزار VSVV نسخه ی ۲۵صورت گرفته است. این پژوهش از نوع توصیفی-همبستگی می باشد. نرمال بودن متغیر های پژوهش نیز، به وسیله ی آزمون کولموگروف-اسمیرنوف بررسی و تایید شد. یافته های پژوهشی نشان داد که بین تعهد سازمانی و فرسودگی شغلی رابطه ی منفی و معناداری وجود دارد. بدین صورت که با افزایش تعهد سازمانی آموزگاران، فرسودگی شغلی آن ها کاهش می یابد. همچنین در سطح خرده مقیاس ها نیز مشخص شد که با افزایش مولفه تعهد عاطفی، تعهد مستمر و تعهد هنجاری میزان فرسودگی شغلی در آموزگاران مقطع ابتدایی کاهش می یابد.

تعهد سازمانی، فرسودگی شغلی، آموزگاران، مقطع ابتدایی.