بررسی رابطه بین ویژگی های شخصیتی و بی تمدنی سازمانی با نقش تعدیلگر فرهنگ در بین فرهنگیان شهرستان چابهار

پژوهش حاضر به منظور بررسی رابطه بین ویژگی های شخصیتی و بی تمدنی سازمانی با نقش تعدیلگر فرهنگ در بین فرهنگیان شهرستان چابهار انجام پذیرفت. روش تحقیق توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه فرهنگیان رسمی مقطع ابتدایی شهرستان چابهار به تعداد ۴۰۰ نفر بود و حجم نمونه آن با استفاده از فرمول کوکران ۱۹۶ نفر محاسبه شد. ابزار گردآوری داده ها در این پژوهش سه پرسشنامه استاندارد ویژگی های شخصیت ، فرهنگ سازمانی و بی تمدنی سازمانی بود که پایایی آنها در پژوهش حاضر به روش آلفای کرونباخ به ترتیب ۰/۷۹، ۰/۷۹و۰/۶۹ محاسبه شد. نتایج پژوهش نشان داد که رابطه معناداری بین ویژگی های شخصیتی فرهنگیان شهرستان چابهار با فرهنگ سازمانی آنان وجود داشت؛ همچنین نتایج تحقیق نشان داد رابطه معناداری بین فرهنگ سازمانی فرهنگیان شهرستان چابهار با بی تمدنی سازمانی آنان وجود داشت. بنابراین نقش متغیر فرهنگ سازمانی به عنوان عامل تعدیل کننده در ارتباط بین ویژگی های شخصیتی فرهنگیان شهرستان چابهار با بی تمدنی سازمانی به اثبات رسید. همچنین ملاحظه گردید که بین ابعاد ویژگی های شخصیت با بی تمدنی سازمانی به جز ابعاد(ویژگی سازگاری و ویژگی گشودگی نسبت به تجربه) که ارتباطی بدست نیامد؛ ارتباط مثبت و و معنادار وجود داشت.

Keywords:

ویژگی های شخصیت , فرهنگ سازمانی , بی تمدنی سازمانی , فرهنگیان