اعمال سیاست تساهل صفر و نظریه پنجره های شکسته در برخورد با مصرف مواد افیونی در میان دانشجویان

مصرف مواد مخدر یکی از عمدهترین مشکلاتی است که دانشجویان را تهدید می نماید. قشر دانشجو به عنوان قشرپیشرو در کسب علم و دانش و تبدیل آن به خدمات راهبردی برای جامعه بسیار با اهمیت است. یافته های حاصلاز پژوهش های متعدد در ایران نشان میدهد که با توجه به جایگاه نخبگان در دانشگاه ها، توجه کافی نسبت بهمبارزه پیوسته با این پدیده ناهنجار (مصرف مواد افیونی) در میان دانشجویان صورت نپذیرفته است. از این رو برمبنای اندیشه سیاست تساهل صفر که جرم از بی نظمی به وجود نمی آید بلکه جرم از تسامح و تساهل نسبت بهانحرافات کوچک و انحراف های اجتماعی کم اهمیت به وجود می آید، درصدد تحلیل این مسئله هستیم. اما درمقابل نظریه پنجره های شکسته بر این مبنا استوار است که جرم از بی نظمی به وجود می آید. از این رو سیاستتساهل صفر مبنی بر کشف جرم است اما رویکرد نظریه پنجره های شکسته مبنی بر پیشگیری از وقوع بزه است.این نوشتار به تحلیل این دو نظریه در خصوص مصرف مواد مخدر در میان دانشجویان می پردازد. از طرفی نتایجنشان می دهد که صرف مبارزه سرکوب محور در پذیرش مصرف مواد مخدر تحت عنوان یک الگوی فرهنگی،کارآمد نخواهد بود.

Keywords:

سیاست تسامح صفر , نظریه پنجره های شکسته , مواد افیونی , الگوی مصرف