آسیب شناسی «آیین نامه انضباطی دانشجویان» از منظر پیشگیری از سوء مصرف مواد اعتیادآور

نظام انضباطی حاکم بر دانشجویان می تواند نقش موثری در پیشگیری از سوء مصرف مواد در میان آنها داشتهباشد. هدف این تحقیق بررسی کاستی های «شیوه نامه اجرایی جدید آیین نامه انضباطی دانشجویان»، مصوب ۱۳۹۸، برای پیشگیری از سوء مصرف مواد در میان دانشجویان است. روش این تحقیق به صورت توصیفی تحلیلی و با تطبیق این «شیوه نامه اجرایی» بر قانون مبارزه با مواد مخدر و نظریه های جرم شناسی مربوطه و با رعایت اصول تفسیر متون قانونی است. یافته ها نشان داد که «شیوه نامه اجرایی» یادشده، رفتارهای تاثیرگذاری همچون تبلیغو تحریک به استعمال مواد را تخلف انگاری ننموده و در قبال اعتیاد دانشجو، بدون تعیین مهلت جهت اقدام بهدرمان و ترک اعتیاد، از تنبیه منع تحصیل استفاده نموده است. همچنین تناسب میان مجازات انضباطی و تخلفو استفاده هدفمند از سبب های معافیت و تخفیف قانونی تنبیه نادیده گرفته شده است. نتایج نشان داد که«شیوه نامه اجرایی» به لحاظ نقص هایی که در تخلف انگاری تمامی رفتارهای مرتبط با سوء مصرف مواد اعتیادآور، عدم توجه به سازوکارهای اصلاحی درمانی و نامتناسب بودن نظام تنبیه گذاری دارد، فاقد قابلیت لازم جهت پیشگیری از سوء مصرف مواد اعتیادآور در میان دانشجویان است.

Keywords:

تخلفات , انضباطی , دانشجویان , پیشگیری , مواد اعتیادآور