رابطه طرحواره های حیطه بریدگی و طرد با گرایش به مصرف مواد روانگردان در دانشجویان: نقش تعدیل کننده ارزش فردی امنیت

اعتیاد، پیامدهای منفی زیادی برای فرد و جامعه دارد و انجام تحقیقاتی با هدف شناخت ماهیت و عوامل اعتیاداز اهمیت بهسزایی برخوردار است. پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش تعدیلکننده ارزش فردی امنیت در رابطهبین طرحواره های ناسازگار حیطه بریدگی و طرد با گرایش به مصرف مواد روانگردان انجام شد. روش پژوهشتوصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل دانشجویان دانشگاه رازی کرمانشاه بود که ۳۷۵ دانشجوبه عنوان حجم نمونه انتخاب شد. نمونه گیری در دو مرحله انجام گرفت. ابتدا از بین ۱۴ دانشکده دانشگاه رازی ۴دانشکده به صورت تصادفی و از هر دانشکده ۹۵ دانشجو به روش تصادفی در دسترس به عنوان نمونه انتخاب شد.جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه طرحواره های ناسازگار اولیه یانگ، پرسشنامه گرایش به مصرف موادروانگردان بهرهمند و همکاران و پرسشنامه زمینه یاب ارزشی شوارتز استفاده شد. داده ها با روش همبستگیپیرسون و تحلیل رگرسیون گام به گام مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها نشان داد بین متغیرهای پژوهشرابطه همبستگی وجود دارد؛ همچنین در رابطه بین طرحوارههای ناسازگار حیطه بریدگی و طرد و گرایش بهمصرف مواد روانگردان، ارزش فردی امنیت فاقد نقش تعدیل کننده بود؛ به این معنا که ارزش فردی امنیت نمی توانداثر پیش بینی کنندگی طرحواره های ناسازگار حیطه بریدگی و طرد در گرایش به مصرف مواد روانگردان را کاهش دهد.

Keywords:

طرحواره های ناسازگار , گرایش به مصرف مواد روانگردان , ارزش فردی امنیت