ارائه مدلی نوین برای کاهش آلودگی هوای شهر تهران

آلودگی هوا بحرانی است که در حال حاضر بسیاری از کشورهای جهان با آن روبرو هستند. کشورمان ایران، مدت ها است که با مشکل آلودگی هوا مواجه است. این آلودگی که پیش تر و تحت تاثیر تمرکز جمعیت منحصر به پایتخت -تهران- بود در سال های پیشین در سایر شهرهای ایران نیز به شدت افزایش یافته است؛ تا جایی که در آخرین آمار منتشر شده از آلوده ترین شهرهای جهان در سال ۲۰۱۳ از سوی سازمان جهانی بهداشت، نام چندین شهر از ایران در رتبه های نخست این فهرست به چشم می خورد؛ لذا بررسی آلودگی هوا بخصوص در کلان شهر تهران بسیار حایز اهمیت می باشد. در این تحقیق سعی شده در ابتدا منابع آلودگی هوا شناسایی شدند و با کمک روش تصمیم گیری چند معیاره فازی-تحلیل سلسه مراتبی فازی- منابع را بر اساس نظرات خبرگان این حوزه اولویت بندی شدند و میزان تاثیر آنها بر آلودگی هوا تعیین شد. در مرحله بعد بر اساس نظرات خبرگان و بر بایه رویکرد تحلیل سلسله مراتبی فازی و بر اساس چهار معیار ارزیابی زمان بازدهی، هزینه ی اجرا، اثربخشی و تکنولوژی و فناوری مورد نیاز سناریوهای ارایه شده جهت اجرا اولویت بندی شدند. بر اساس نتایج مشاهده می شود که سناریوهای انتقال کارخانه های صنعتی به مناطق اطراف شهر، تعویض وسایل آلاینده و همچنین خودروهای فرسوده و اصلاح کیفیت بنزین بالاترین اولویت را برای اجرا دارند

Keywords:

آلودگی هوای تهران , کاهش آلودگی تهران , آلودگی تهران