محمود نظری - دانشجوی دکتری مدیریت ساخت، دانشگاه علوم و تحقیقات واحد تهران
علی آذری - دانشجوی دکتری مدیریت ساخت، دانشگاه علوم و تحقیقات واحد تهران
مهدی روانشادنیا - دکتری مد یریت ساخت، دانشیار و عضو هیئت علمی، دانشگاه علوم و تحقیقات واحد تهران

توسعه پایدار شه ری به توسعه معابر شه ری، جزو مهم ترین برنامه های عمران شهری محسوب می شود. معمولا جهت تامین مصالح زیرسازی معابر شهری، از مصالح طبیعی استفاده می شود. از آنجا که منابع قرضه مصالح سنگی محدود بوده و تولید آن ها خسارت جبران ناپذیری به محیط زیست وارد خواهد کرد؛ یافتن جایگزینی مناسب بر ای مصالح طبیعی الزامی به نظر می رسد. لذا با توجه به اثرات منفی برداشت بی رویه از مصالح طبیعی و همچنین مسافت حمل زیاد مصالح مذکور جهت احداث معابر شهری در اهواز(حداقل ۱۲۸ کیلومتر) که خود منجر به خسارت محیط زیستی و بار هزینه مضاعف می گردد، پیشنهاد "جایگزینی مصالح رودخانه ای با سرباره صنایع فولاد خوزستان" مطرح گردید. در این تحقیق، ابتدا بصورت خلاصه امکان سنجی فنی استفاده از سرباره، بررسی شده و سپس بصورت مفصل تحلیل اثرات محیط زیستی هر دو گزینه تامین مصالح زیرسازی، مورد بررسی و مقایسه قرار می گیرد. با توجه به نتایج تحلیل محیط زیستی اثرات دو گزینه تامین مصالح زیرسازی معابر شهری اهواز به روش چک لیست، گزینه پیشنهادی تحقیق یعنی " استفاده از مصالح سرباره صنایع فولاد خوزستان" بج ای "مصالح طبیعی رودخانه اعلاء رامهرمز"، دار ای مزیت بسیار بالای محیط زیستی می باشد. ضمنا نتایج حاصل از روش چک لیست، بوسیله روش تصمیم گیری چند معیاره ترکیبی (AHP+PROMEHEE) صحت سنجی و تایید شد.علاوه بر این طرح پیشنهادی، دارای توجیه و مزایای فنی و اقتصادی مناسبی می باشد که ارزش آن را به مراتب بالاتر می برد و قابلیت استفاده در شهرها و مناطق نزدیک به شهر اهواز را دارا می باشد

ارزیابی اثرات محیط زیستی، زیرسازی معابر شهری، سرباره ، صنایع فولاد خوزستان، تصمیم گیری چند معیاره، توسعه پایدار