عادل عباسی - استادیار گروه حقوق دانشگاه آزاد اسلامی واحد ارومیه-ایران

انقلاب اسلامی ایران به مثابه ی یک انقلاب بزرگ در تحولات نظام بین الملل اثرگذار بوده است و بدون شک یکی از مهم ترین و فراموش نشدنی ترین پدیده های قرن بیستم به شمار می آید. انقلابی که یک عصر طلایی را برای اسلام به ارمغان آورد و به عنوان نمونه ای تسلی بخش برای تمام مسلمانان جهان در آمده است. انقلابی که مسلمانان کشورهای دیگر را بر آن داشته است که پرچم،فرهنگ و سنت اسلامی را برافراشته و از آن حمایت نمایند و بدین ترتیب راه گم گشته را بازیافته و در جستجوی راه رستگاری دنیوی و معنوی باشند. پس، انقلاب شکوهمند اسلامی، تنها پیروزی مسلمانان ایران نیست بلکه پیروزی مسلمانان سراسر جهان است و لذا امروز می بینیم که گرایش اسلامی در دنیا رو به رشد است . تا بیش از وقوع انقلاب اسلامی، دیدگاه عملی غالب در زمینه انقلاباین بود که با دو مفهوم سکولاریزه شدن فرهنگی و تمایز ساختاری همراه است . رخداد انقلاب با ماهیت دینی، اعتبار چنین نظریه هایی را زیر سوال برد. این انقلاب، آرمان انقلابی جدیدی را که شامل مجموع نقاط مثبت سایر آرمان های انقلابی زمانه نیز بود، یعنی مفاهیم: استقلال، آزادی و عدالت اجتماعی در چارچوب حکومت دینی را در دنیای مادیگرایی مطرح نمود و موجب غافل گیریصاحب نظران پدیده انقلاب، دولت ها و نخبگان سیاسی ای شد که تصور نمی کردند انقلابی با این ماهیت و آرمان، در دنیایی که به انقلاب های مارکسیستی یا لبیرال مسلک عادت کرده اند، شکل گیرد . انقلاب اسلامی الگوی جدیدی برای انقلاب در کشورهای جهان سوم ارائه کرد و باعث اوج گیری جنبش های اسلامی و تولد اسلام سیاسی به مثابه یک بازیگر غیردولتی موثر در نظام بین المللگردید .

انقلاب اسلامی، ایران، بین الملل، رهبری