مقایسه رفتار سایشی فولاد ۷۱۳۱ نیتروژن دهی شده با روش نیتروکربن دهی جهت استفاده در اسپیندل ماشین افزار

نیتروژن دهی، نوعی عملیات سخت کاری سطحی بوده که در آن آلیاژهای آهنی ویژه، در محیط غنی از نیتروژن تا دمایپایین تر از دمای (۱)AC گرم شده و با نگهداری در این دما به مدت زمان کافی، نیتروژن به داخل آلیاژ نفوذ می کند. با نفوذنیتروژن و تشکیل انواع نیتریدها، لایه سطحی آلیاژ سخت می گردد. بنابراین بعد از این عملیات نیازی به کوئنچ کردن نمیباشد. درگیری سطوح اسپیندل مورد استفاده در ماشین افزار با تکیهگاه، باعث ایجاد سایش در سطح اسپیندل شده و درنتیجه سبب کاهش عمر اسپیندل و افت کیفیت محصول خروجی را در پی خواهد داشت. لذا به منظور افزایش عمر کاری وبهبود کیفیت محصول خروجی، در تحقیق حاضر، ریزساختار و خواص سایشی فولاد ۷۱۳۱ حاوی عناصر آلیاژی کروم ومنگنز در دو حالت نیتروژن دهی و نیتروکربندهی مورد بررسی قرار گرفته است. آزمایش سایش مورد استفاده در اینتحقیق، از نوع بلوک روی رینگ می باشد. از میکروسکوپ الکترونی روبشی، ریزسختیسنجی و متالوگرافی جهت تجزیه وتحلیل نتایج استفاده شده است. نتایج به دست آمده نشان می دهد نمونه هایی که تحت عملیات سطحی حرارتی نیتروزندهی قرار گرفته اند؛ از خواص سایشی بهتری در مقایسه با نیتروکربن دهی برخوردار هستند.

Keywords:

سایش , ریزساختار , نیتروژن دهی , نیتروکربن دهی , فولاد ۷۱۳