افزایش تولید پروپیلن در واکنش هیدروژن زدایی اکسایشی پروپان با استفاده از تزریق اکسیژن در طول راکتور

گاز طبیعی به عنوان منبع انرژی و خوراک واحدهای شیمیایی در کشورهای صنعتی، از لحاظ اقتصادی بسیار مورد توجه است. با توجه به ارزش این خوراک شیمیایی و آلایندگی کمتر آن نسبت به منابع هیدروکربوری مایع، مطالعات علمی و تحقیقاتی صنعتی زیادی روی آن صورت گرفته است. در مقایسه با فرایندهای هیدروژن زدایی، جایگزین بالقوه ی بهتری وجود دارد که تولید الفین های سبک از طریق هیدروژن زدایی اکسایشی است. در این مقاله توسعه راکتور بستر ثابت چند لوله ای برای هیدروژن زدایی اکسایشی پارافین های سبک و نیز تعیین نحوه ی توزیع بهینه خوراک اکسیژن در طول راکتور برای رسیدن به گزینش پذیری و بازده الفین بالا در راکتور بستر ثابت از طریق مدلسازی مورد بررسی قرار گرفت. پروپان درصد ۳۷/۵۵ به ۳۷/۷۶ درصد نسبت به حالت بدون تزریق افزایش (۰/۵۵ درصد) یافته است و کسر مولی کربن دی اکسید تولید شده برای ۲ نقطه تزریق ۳۲/۴ درصد کاهش یافته است.

Keywords:

راکتور بستر ثابت , هیدروژن زدایی اکسایشی , پروپیلن , درصد تبدیل