بررسی میزان کارآمدی قواعد و مقررات بین المللی در رابطه با ایمنی و امدادرسانی در تصادم کشتی های نفت کش (مطالعه ی موردی: خلیج فارس)

شرایط محیطی و کاری خاص در صنعت کشتیرانی و نوع فعالیت بین المللی این صنعت موجب بروز مخاطرات فراوان در این بخش شده است. در این راستا سازمان بین المللی دریانوردی (ایمو) قواعد و مقرراتی را در رابطه با ایمنی و امدادرسانی در دریا تدوین کرده و کنوانسیون ها و موافقت نامه های زیادی را به تصویب رسانده است. منطقه ی خلیج فارس به دلیل ذخایر عظیم انرژی و موقعیت ژئوپلیتیکی اش، جزء یکی از مهمترین مناطق جهان به شمار می رود. هدف از انجام مطالعه ی حاضر بررسی میزان کارآمدی قواعد و مقررات بین المللی در رابطه با ایمنی و امدادرسانی در تصادم کشتی های نفت کش (مطالعه ی موردی: خلیج فارس) است. در این مطالعه ی توصیفی، تحلیلی، روش گردآوری اطلاعات از نوع کتابخانه ای بوده و گردآوری اطلاعات نیز از طریق فیش برداری انجام گرفت. نتایج به دست آمده از این مطالعه نشان داد که قواعد و مقررات بین المللی حدود حقوق و تمهیدات دولت ها و سازمان های بین المللی در زمینه ی ایمنی کشتیرانی و امدادرسانی موثر بر صادرات نفت در خلیج فارس را تبیین کرده است و آنچه لازم است صورت گیرد حمایت جهانی از این قواعد و مقررات و اجرای کامل آن ها است. با توجه به عامل موقعیت جغرافیایی، ذخایر عظیم نفت و گاز، بازار مصرف، تنش فرهنگی و ایدئولوژیکی مشترک میان همه کشورهای خلیج فارس، منطقی ترین نظام برای پایداری از امنیت منطقه، سیستمی خواهد بود که همه ی کشورهای کرانه ای را بدون شرکت هیچ کشور دیگری دربر گیرد.

Keywords:

اسناد بین المللی , ایمنی دریایی , امدادرسانی دریایی , صادرات نفت , خلیج فارس