تاثیر انحلال عقد برشروط آن در نظام حقوقی ایران

از مهمترین مسائل مورد بررسی در حقوق مدنی مبحث عقود و تعهدات است، چرا که اصولا همه افراد در روابط شخصی و اجتماعی خود با آن سروکار دارند زیرا در خریدها و فروش ها، تنظیم قراردادهای معاملات و تعهدات که با یکدیگر دارند یک سری از خواسته ها و نیازها را به صورت شرط یا شروط در ضمن عقد می آورند و پس از این که مورد قبول آنها قرار گرفت مکلف و متعهد به انجام آن می باشند. اجرای تعهد ساده ترین راه برای انجام هر قرارداد است، اما این امر همیشه به آسانی ممکن نیست، گاهی بنا به دلایلی که خارج از اراده متعاقدین است، امکان اجرای برای مدت زمان موقت یا دایم وجود ندارد و در جایی که در متن عقد شروطی آورده شده باشند بنابر ماهیت شرط که امری است مربوط به آینده که حدوث یا زوال تعهد منوط به آن است. بنابراین لازم الوفا هستند اما اگر این پیمان ناخذ از بین برود یعنی منحل گردد چه تاثیری می تواند بر شروط ضمن قرارداد داشته باشد، مثلا در حالتی که شرط انجام شده باشد اما عقد منحل شود از نظر قانونی تکلیف مشروط له و مشروط علیه چیست و آیا عوضی باید پرداخت گردد یا خیر؟ و از آنجا که اسباب انحلال قرارداد چندان فراوان است که اگر در یک مجموعه جمع شوند در نخستین نگاه لزوم قرار دادها را بی اعتبار نشان می دهد. با وجود این، شمار عنوانها از اعتبار اصلی نمی کاهد و نیروی الزام آور عقد را متزلزل نمی کند و به طور کلی انحلال قرارداد را به اعتبار سهمی که اراده طرفین در آن دخالت دارد، به سه گروه می توان تقسیم کرد: ۱- انحلال اورادی، انحلال به تراضی، انحلال قهری، که در این مقاله هریک را توضیه می دهیم و تاثیر هریک را بر شروط ضمن عقد را بیان می نماییم.

Keywords:

انحلال بطلان الفسخ نفساخ شرط , شرط ضمن عقد , عقد مقاله