گفتمان نظام جمهوری اسلامی ایران در حوزه امنیت با تاکید بر «مولفه وحدت ملی بین مذاهب اسلامی»

Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 315

This Paper With 16 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

CASP02_093

تاریخ نمایه سازی: 29 مرداد 1400

Abstract:

اهمیت امنیت به اندازه ای است که غالب افراد جامعه در مقایسه با دیگر نیازهای ضروری و حیاتی، اولویت اول رابه تامین امنیت می دهند. همچنین امروزه امنیت یکی از موضوعات پیچیده اجتماعی است که علی رغم تصور عمومیمبنی بر یکپارچه بودن آن از مولفه های متعددی ساخته شده است. از این رو هدف از پژوهش حاضر که از نوع توصیفیبوده و با روش تحلیلی– توصیفی انجام شده است، سعی شده است به تبیین گفتمان نظام جمهوری اسلامی ایران درحوزه امنیت با تاکید بر روی مولفه اصلی و بسیار مهم «وحدت ملی بین مذاهب اسلامی» پرداخته شود. در این گفتمانمولفه «وحدت ملی بین مذاهب اسلامی» از اهمیت و جایگاه والایی برخوردار بوده و تحقق یا عدم تحقق آن به ترتیبدارای جنبه مثبت یا جنبه منفی است. به عبارت دیگر تحقق این مولفه سبب اتحاد بیشتر در بین مسلمانان و نیز عزت وسربلندی و تضعیف دشمنان ملت و دولت های اسلامی در دنیا می شود که این همان جنبه مثبت آن است؛ ولی اگر باعدم تحقق این مولفه در کشور تفرقه و دو دستگی میان ملت و مردم کشور و همچنین باعث ایجاد فتنه و آشوب شود کهاین خود مسلما خلاف مصالح و امنیت داخلی و ملی کشور است، همان جنبه منفی آن است. از این رو برای تحقق اینگفتمان اولا: مطابق قانون اساسی تمام مذاهب اسلامی مورد حمایت و احترام است و پیروان هریک از مذاهب اسلامی ازآزادی کامل در برگزاری مراسمات مذهبی برخوردار بوده و همچنین در بحث احوال شخصیه مستقل و تابع احکام مذاهبخود هستند؛ دوما نام گذاری ایام فرخنده میلاد پیامبر اکرم (ص) به عنوان هفته وحدت، تاسیس مجمع جهانی تقریبمذاهب اسلامی و نیز نامگذاری آخرین جمعه ماه مبارک رمضان به نام روز قدس در راستای اتحاد بین مذاهب مختلفاسلامی است؛ سوما مطابق فتاوا و نظرات امام خمینی (ره) و نیز رهبر معظم انقلاب اسلامی حضرت آیت الله امامخامنه ای هرگونه گفتار یا کردار و رفتاری که در زمان حاضر سوژه و بهانه به دست دشمن بدهد و یا موجب اختلاف وتفرقه بین مسلمین گردد، گناه کبیره بوده و شرعا حرام اکید دانسته شده است؛ چهارما در قانون مجازات اسلامی مقننایرانی اقدام به جرم انگاری رفتارهایی نموده است که مخلل نظم، امنیت و وحدت ملی هستند که در این زمینه می توانبه جرایم «سب النبی»، «توهین به مقدسات اسلام» و نیز «تبلیغ علیه نظام یا به نفع گروه های مخالف نظام» اشاره نمود.

Authors

کیوان حیدرنژاد

دانش آموخته دکترای تخصصی حقوق جزا و جرم شناسی، واحد مراغه، دانشگاه آزاد اسلامی، مراغه، ایران

محمدعلی حکیم

عضو هیئت علمی و پژوهشگر دانشگاه افسری و تربیت پاسداری امام حسین (ع)