بررسی تطبیقی ادله نظریه «توسعه معنایی الفاظ قرآن» از دیدگاه فیض کاشانی و علامه طباطبایی
Publish place: Journal Of Qur’ānic Researches، Vol: 26، Issue: 98
Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 305
This Paper With 22 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JQR-26-98_001
تاریخ نمایه سازی: 30 مرداد 1400
Abstract:
نظریه توسعه معنایی الفاظ قرآن که به دیدگاه «روح معنا» معروف شده، به واسطه تجرید امور مادی و حسی، چنان معنای وسیعی به لفظ می بخشد که بسیاری از استعمالات معقول و غیرمحسوس آن را نیز حقیقت می شمارد. غفلت از بررسی ادله این نظریه، موجب سوء فهم های متعددی از سوی پژوهشگران گردیده است. در این مقاله ادله دو تن از بزرگ ترین مطرح کنندگان نظریه، یعنی فیض و علامه طباطبایی بررسی گردیده است. هیچ کدام از این دو اندیشمند این نظریه را به ممنوعیت استعمال مجاز در قرآن و یا تطابق عوالم مستند ننموده اند. هردو اندیشمند باوجود تفاوت در بیان نظریه و دلایل مطروحه، در استناد این نظریه به ادله عقلی و ظواهر برخی متون آیات و روایات اشتراک دارند. از استدلال بیان شده توسط ایشان معلوم می گردد این نظریه تنها در برخی الفاظ به کاررفته در آیات و روایات جاری است و اشکالاتی که برخی به زعم اجرای این نظریه در تمامی الفاظ مطرح نموده اند، موجه نخواهد بود.
Keywords:
روح معنا/ گوهر معنا/ توسعه معنایی/ فیض کاشانی/ علامه طباطبایی
Authors
محمدجواد منصورسمایی
دانشجوی دکترای دانشگاه تهران، پردیس فارابی
محمد علی مهدوی راد
دانشیار دانشگاه تهران، پردیس فارابی
حامد پوررستمی
دانشیار دانشگاه تهران، پردیس فارابی
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :