محمد حسین واثقی راد - استادیار دانشگاه هنر

بعد از آنکه اتفاق نظر است که منظور از «قربی» در آیه ۲۳ سوره شوری نزدیکان پیامبر است، در مصداق آن میان شیعه و اهل سنت اختلاف است. اهل سنت پنج احتمال را آورده، اما بیشتر گفته اند این آیه در دوران مکی و درباره مشرکان قریش نازل شده و شامل تمام کسانی می شود که با رسول خدا به نحوی نسبت نسبی دارند؛ هرچند بسیار دور. برای اثبات این موضوع به روایت ابن عباس و برخی دیگر استناد کرده اند که همگی از نظر سند، ضعیف و از نظر محتوا غیر قابل استدلال می باشند. شیعه می گوید این آیه درباره اهل بیت نازل شده و به روایات صحیحی که از سوی فریقین رسیده، می توان استدلال کرد. افزون بر روایات، به برخی آیات دیگر که واژه «قربی» در آنها آمده و روایاتی که در تفسیر آنها رسیده و به اهل بیت تطبیق داده شد، نیز می توان استناد نمود. زیرا واژه «قربی» در پنج مورد قرآن به یک معنا و یک مصداق می باشد. بدیهی است که هیچ حکمی در قرآن بدون فلسفه و ضرورت نیست، فلسفه مودت نیز می تواند ایجاد رابطه مردم با اهل بیت: به عنوان مرجع دینی و علمی باشد.

مودت/ اهل بیت/ روایات/ دیدگاه ها