مرتضی عابدینی نظری - دانشجوی دکتری فلسفه تعلیم و تربیت، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساری، ساری، ایران
سیده عصمت رسولی - استادیار گروه علوم تربیتی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساری، ساری، ایران
سعید صفاریان همدانی - دانشیار گروه علوم تربیتی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساری، ساری، ایران

هدف تحقیق حاضر شناسایی و تدوین الگوی برنامه درسی آموزش فلسفه به کودکان بود. این پژوهش ترکیبی از نوع اکتشافی متوالی بود که جامعه آماری پژوهش در بخش کیفی کلیه خبرگان دانشگاهی و صاحب­نظران آموزش و پرورش بودند که با استفاده از روش نمونه­گیری هدفمند ۲۱ نفر به­عنوان نمونه انتخاب شدند. در بخش کمی، جامعه آماری شامل کلیه معلمان مقطع ابتدایی آموزش وپرورش شهر تهران بودند که از بین آنها با استفاده از روش نمونه­گیری خوشه­ای تصادفی ۴۲۰ نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. به منظور گردآوری داده ها در بخش کیفی از مصاحبه­ی نیمه­ساختار یافته و در بخش کمی، از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد. روش تحلیل داده­ها در بخش کیفی کدگذاری نظری برگرفته از روش نظریه پردازی داده بنیاد بود و در بخش کمی، ­همبستگی پیرسون و تحلیل عاملی بود که  با استفاده از نرم افزارهای SPSS-v۲۱، Smart Pls-v۳ و Lisrel-v۸ تحلیل شدند. نتایج حاصل از پژوهش نشان داد که آموزش فلسفه به کودکان شامل سه بعد کلی عوامل تشکیل دهنده(ذهنیت فلسفی، گفت­و گوی فلسفی و تعلیم تربیت فلسفی)،  عوامل تاثیرگذار(برنامه درسی، معلم و مدیریت) و عوامل تاثیرپذیر(تفکر انتقادی، خردمندی و خودکارآمدی) است. نتایج حاصل از تحلیل عاملی تاییدی نشان داد که مدل ارائه شده از برازش مطلوبی برخوردار است.

الگوی برنامه درسی, آموزش فلسفه, دانش آموزان, پژوهش ترکیبی