چارچوب بهینه گلخانه خورشیدی مبتنی بر عملکرد انرژی در ساختمان های مسکونی اقلیم سرد ایران (مطالعه موردی: شهر سنندج)

افزایش مصرف انرژی در ساختمان بسیاری از محققان را به سمت بررسی راه­های کاهش مصرف سوخت های فسیلی سوق داده است، یکی از اقدامات برای استفاده مقرون به صرفه­تر و منطقی­تر از منابع انرژی در ساختمان­های مسکونی، استفاده از سامانه­های خورشیدی غیرفعال یا فضای خورشیدی است. در این مقاله اثرات معیارهای مختلف گلخانه خورشیدی بر میزان دریافت انرژی و کاهش هدر رفت انرژی ارائه شده است. برای رسیدن به اهداف موردنظر مدل­هایی از یک واحد مسکونی دارای گلخانه خورشیدی با تغییراتی بین مدل­ها مورد بررسی قرار گرفت. انرژی مورد نظر با استفاده از مدل­سازی پارامتریک در نرم افزار گرس­هاپر و مشاهده مدل در نرم افزار راینو و شبیه­سازی انرژی با استفاده از انرژی پلاس محاسبه شد. شبیه­سازی­ها طبق معیارهای هواشناسی شهر سنندج انجام گرفت. متغیرها در حالت­های زیر بیشترین میزان دریافت انرژی را داشتند: جهت­گیری در حالتی که نزدیک به جنوب بوده و با ۲۰ درجه چرخش به سمت غرب و یا شرق، درصد جدار نورگذر در دیوار خارجی به جدار کدر (در گلخانه خورشیدی الحاقی که دیوار خارجی طرفین بازشو نداشته و جبهه جنوبی آن کاملا شیشه است) برابر با ۵۰% نسبت به سایر حالت ها مطلوب­تر بود. بیشترین طول یعنی ۵ متر به دلیل افزایش جبهه رو به جنوب بیشترین میزان دریافت انرژی را داشت، اما عمق مطلوب برابر ۱متر بوده و با کاهش یا افزایش آن از انرژی خورشیدی جذب شده کاسته می شود. همچنین عملکرد عایق حرارتی از جنس پلی­یورتان با ضخامت ۱۰ سانتی متر کمترین کارایی را از لحاظ کاهش اتلاف انرژی در فضای گلخانه داشت، در حالی که سایر عایق­های حرارتی مورد بررسی با اختلاف اندکی کارایی مشابهی را در هدررفت انرژی داشتند.

Keywords:

Sunspace , Residential Building , Energy Performance , Cold Climate , Sanandaj City. , گلخانه خورشیدی , ساختمان مسکونی , عملکرد انرژی , اقلیم سرد , شهر سنندج.