علیرضا جعفری پیرلری - دانشجوی دکتری، دانشکده مهندسی متالورژی و مواد، پردیس دانشکده های فنی، دانشگاه تهران،
مسعود امامی - استاد، دانشکده مهندسی متالورژی و مواد، پردیس دانشکده های فنی، دانشگاه تهران،
میثم نقی زاده - کارشناسی ارشد، دانشکده مهندسی متالورژی و مواد، پردیس دانشکده های فنی، دانشگاه تهران،

در این پژوهش تغییر ریز ساختار و خواص مکانیکی کامپوزیت درجای آلومینیم ۵۰۸۳ با مقادیر ۱ و ۵ درصد حجمی دی بورید تیتانیم مورد بررسی قرار گرفته است. مشخص شد که با انجام فرآیند اکستروژن داغ یکنواختی توزیع ذرات تقویت کننده دی بورید تیتانیم بیشتر شده و از کلوخه ای شدن ذرات در مقایسه با ساختار ریختگی کاسته می شود. تصاویر میکروسکوپ الکترونی روبشی نشان داد که این ذرات در کامپوزیت ۱ درصد حجمی، تقریبا کروی شکل و هم محور و با اندازه ای حدود ۵/۰ میکرومتر است در حالی که این ذرات در ساختار کامپوزیت ۵ درصد حجمی به شکل هگزاگونال و با اندازه ای حدود ۲ میکرومتر می باشد. همچنین مشاهده شد که با افزایش ذرات دی بورید تیتانیم، اندازه دانه فاز زمینه آلومینیم ۵۰۸۳ کاهش می یابد. بررسی خواص مکانیکی نشان داد که با افزایش مقدار دی بورید تیتانیم، سختی، استحکام تسلیم، مدول الاستیک و استحکام کششی نهایی کامپوزیت افزایش می یابد که این موضوع به دلیل وجود ذرات سخت و مستحکم دی بورید تیتانیم و کاهش اندازه دانه، ناشی از حضور این ذرات است.

آلومینیم ۵۰۸۳, کامپوزیت درجا, دی بورید تیتانیم, خواص مکانیکی, تحول ریز ساختاری