بررسی فاکتورهای موثر معماری سبز در مجتمع های تجاری بعنوان مراکز ارتباط جمعی و تاثیر آن بر میزان تعاملات اجتماعی

از آنجاکه موضوع حفاظت از زیست بوم و ارائه راهکارهایی در جهت تطابق با محیط پیرامون از دیرباز درتاریخ معماری ایرانی بعنوان طراحی اقلیمی مطرح بوده و همچنان بعنوان اصلی مهم در جوامع مدرن که درقالب اصول معماری پایدار در جهان را به عرصه نهاده، برخورداری از فضاهای جمعی همچون مجتمع هایتجاری که امروزه عضو لاینفک زندگی شهروندان برای حضور در آن هستند، امری خردمندانه در جهت بازیابیو ارزشگذاری محیط پیرامون در جهت رفاه زندگی و سوق به کیفیت مطلوب در آن خواهد بود.این پژوهش با تاکید بر توجه به محیط زیست نسل های آینده، ایجاد تعادل و همزیستی میان معماری فضاهایتجاری و طبیعت پیرامون صورت گرفته است. طی فرایند پژوهش مطالعات صاحب نظران در زمینه رویکردهایطبیعت گرایانه و تعاملات مربوط به انسان در آن، استخراج و سپس تلاش شده است تا این اطلاعات و دادههای خام به دانش معماری تبدیل گردیده و نیز با کشف معیارها و الگوهای پایدار و راهبرد رفتاری و طراحیمعماری بناهای سبز بر آن است تا ایده هایی را مطابق فرهنگ و روحیات مخاطبان خاص خود در معماری ارائهکند که فضا به عنوان ظرف عمل و منبع الهام آیندگان سازماندهی گردد.

Keywords:

معماری سبز , معماری تعامل گرا , تعامل معماری و طبیعت , مجتمع تجاری سبز