واکاوی ریشه های خلاقیت در آفرینش معیارهای هویت مندی در معماری معاصر ایران
Publish place: 5th International Conference on Modern Studies in Civil Engineering, Architecture, Urban Planning and Environment in the 21st Century
Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 371
This Paper With 15 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
CMUECONF05_078
تاریخ نمایه سازی: 1 شهریور 1400
Abstract:
آفرینش هویت، به عنوان یکی از اهرم های اصلی پیشرفت تمدن بشری در همه اعصار و در تمامی هنرها از جمله معماری مطرح بوده است. هرچند این پدیده هویت مندی بارها از طرف برپاکنندگان جنبش هیا احیای معماری تاریخی و نظریه پردازان معماری تیپولوژی مورد حمایت واقع شده است. تصور رایج امروزی در ایران از مقوله هویت مندی و زمینه های آفرینش آن، مشابه تصور عامیانه قرن نوزدهم اروپاییان از معماری است. طبیعتا در یک پیشه، تداوم از ابداع و اجرایی بودن از هنر مهمتر است و ضوابط و مقررات از نظریه ارزشمندتر با مطرح کردن معماری سنتی، باید یادآور شویم که نه تنها خلاقیت بلکه حتی «بدعت با سنت» منافات ندارد. این مقاله با هدف جستاری در یافتن ریشه های خلاقیت در معماری ایران چیست و چگونه منجر به تدوین و تداوم معیارهای احراز هویت در طی قرون متمادی شده است؟ چگونه می توان معیارهای هویت مندی در معماری معاصر ایران را بازشناخت و تداوم بخشید> نتایج نشان داد که ریشه های هویت مندی را می توان در عناصر و جزئیات معماری و همچنین در کلیات باورها و نظام های اجتماعی و روانشناختی مردمان ایران زمین در طی قرون متمادی جست و جستجوی ریشه های اولین بارقه های خلاقیت که منجر به تدوین معیارهای هویت مندی در معماری معاصر ایران شده اند، در آثار بزرگان معماری و تحلیل مصداق های برتر قابل درک و شناخت است.
Keywords:
Authors
محمد بهزادپور
استادیار و عضو هیئت علمی گروه معماری، دانشکده فنی و مهندسی، واحد هشتگرد، دانشگاه آزاد اسلامی، هشتگرد، البرز، ایران
اسماعیل صالحی
پژوهشگر مقطع کارشناسی ارشد مهندسی معماری، دانشگاه رجا قزوین، ایران