پیش بینی رضایت از زندگی بر مبنای منبع کنترل سلامت، استرس ادراک شده و قدردانی در دانشجویان

پژوهش حاضر، با هدف پیشبینی رضایت از زندگی بر مبنای منبع کنترل سلامت، استرس ادراک شده و قدردانی دانشجویان شهر اصفهان انجام شد. پژوهش، از نوع کاربردی و به روش توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانشجویان دختر در سال تحصیل در سال ۱۳۹۹-۱۴۰۰ دانشگاه های شهر اصفهان که دو دانشگاه به صورتتصادفی انتخاب شدند و تعداد ۲۴۸ نفر از آنها با استفاده از جدول مورگان با توجه به شرایط بیماری کرونا به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و مورد بررسی قرار گرفت. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه ی منبع کنترل سلامت والستون (۱۹۹۲)، مقیاس استرس ادراک شده کوهن (۱۹۸۳)، پرسشنامه قدردانی ایمونز ومک کالوک (۲۰۰۲) و مقیاس رضایت از زندگی دینر (۲۰۰۳) استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها در دو سطح آمار تصویفی (فراوانی، درصد، میانگین) آمار استنباطی (آزمون رگرسیون چند گانه گام به گام و همزمان) انجام شد. یافته های به دست آمده نشان داد که رابطه ی منبع کنترل سلامت، استرس ادراک شدهو قدردانی با رضایت از زندگی تائید می گردد (p<۰/۰۱). و از بین متغیرهای مورد مطالعه در رگرسیون بهترین پیش بینی کننده رضایت از زندگی در گام اول قدردانی و در گام دوم استرس ادراک شده بود. براساس نتایج، ارتباط بین ابعاد منبع کنترل سلامت، استرس ادراک شده و قدردانی با رضایت از زندگی معنادار بوده است و منبع کنترل سلامت درونی، کاهش استرس ادراک شده و مدیریت استرس و سطوح بالاتر قدردانی، رضایت از زندگی را مثبت پیش بینی کرد.

Keywords:

منبع کنترل سلامت , استرس ادراک شده , قدردانی , رضیت از زندگی , دانشجویان