فریده پشاآبادی - کارشناس ارشد، روانشناسی عمومی

در این پژوهش به پیش بینی پیش بینی خوش بینی تحصیلی براساس درگیری تحصیلی، هیجانات تحصیلی وباورهای هوشی در دانش آموزان دوره دوم متوسطه پرداخته شد. روش پژوهش همبستگی و از لحاظ هدفکاربردی بود. جامعه آماری شامل تمامی ۴۵۰۳ نفر دانش آموز دختر دوره دوم متوسطه آموزش و پرورششهرستان کامیاران در سال تحصیلی ۹۹ - ۱۳۹۸ بود، حجم نمونه از طریق جدول مورگان برآورد شد، بنابراین بااستفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای به تعداد ۳۴۵ نفر از دانشجویان به عنوان نمونه آماریانتخاب شدند. به منظور گردآوری داده ها از پرسشنامه خوش بینی تحصیلی اسچننموران و همکاران (۲۰۱۳)پرسشنامه هیجان های تحصیلی پکران (AEQ) و پرسشنامه باورهای هوشی بابایی (۱۳۷۷) استفاده شد. جهتتجزیه و تحلیل داده ها از رگرسیون چندمتغیره و تک متغیره استفاده شد. نتایج نشان داد که خودارزشمندی،هیجانات تحصیلی (مثبت- منفی) و امید به آینده به طور معناداری قادر به پیش بینی واریانس خوش بینی تحصیلی بودند و اثر هر سه متغیر پیش بین، یعنی درگیری تحصیلی، هیجانات تحصیلی و باورهای هوشی برخوش بینی تحصیلی در سطح (۰۰۱ / ۰ > p) معنی دار می باشند، همچنین مشخص شده است که حدود ۳۶ / ۰واریانس خوش بینی تحصیلی توسط متغیرهای پیش بین، تبیین شده است.

خوش بینی تحصیلی، درگیری تحصیلی، هیجانات تحصیلی و باورهای هوشی