عباس رمضانی - دانشجوی دکتری مدیریت آموزشی دانشگاه شهید بهشتی تهران
محمد قهرمانی - دانشیار مدیریت آموزشی دانشگاه شهید بهشتی تهران
محمدحسن پرداختچی - استاد مدیریت آموزشی دانشگاه شهید بهشتی تهران
غلامرضا ذاکر صالحی - دانشیار مدعو دانشگاه شهید بهشتی تهران

پژوهش حاضر با هدف بررسی وضعیت موجود همکاری های علمی بین المللی دانشگاه های برتر ایران و تدوین الگویی راهبردی برای مدیریت بهتر این همکاری ها صورت گرفته است. این پژوهش از نظر هدف، توسعه ای، از نظر رویکرد و گردآوری داده ها، آمیخته اکتشافی و بخش کمی آن توصیفی از نوع پیمایشی است. جامعه آماری بخش کیفی شامل ۲۶ نفر از صاحب نظران و متخصصان همکاری های علمی بین المللی است که با استفاده از نمونه گیری هدفمند و تکنیک گلوله برفی انتخاب شدند. جامعه آماری بخش کمی مشتمل بر اعضای هیات علمی ۱۰دانشگاه برتر برابر با ۶۷۴۸ نفر است که ۳۱۳ نفر از آنها از طریق نمونه گیری طبقه‎ای نسبتی انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها، اسناد و گزارشات مرکز همکاری های علمی بین المللی وزرات علوم و دفاتر دانشگاهی آن، مصاحبه نیمه ساخت مند و دو پرسشنامه محقق ساخته بوده است. الگوی راهبردی نهایی دارای سه جزء اصلی اهداف، ابعاد، تحلیل وضعیت موجود است. اهداف متشکل از ۱۰ مولفه، ابعاد، مشتمل بر بعد آموزشی با ۶ عامل (۴۶مولفه)، بعد پژوهشی با ۶ عامل (۳۰مولفه) و بعد فرهنگی و فوق برنامه با ۴ عامل (۲۰مولفه) و درنهایت تحلیل وضعیت موجود مشتمل بر ۴ عامل نقاط قوت (۱۵مولفه)، نقاط ضعف (۱۸مولفه)، فرصت ها (۲۰مولفه) و تهدیدها (۲۰مولفه) است و برازش مناسبی با داده ها دارد.  

الگو, همکاری های علمی بین المللی, دانشگاه , بین المللی شدن