مقایسه اثربخشی طرحواره درمانی (ST) و طرحواره درمانی هیجانی (EST) بر نشانگان بالینی افراد مبتلا به علائم وسواسی – جبری (OCS)

مقدمه: با توجه به میزان شیوع علائم وسواسی – جبری (OCS) جهت پیشگیری از مزمن شدن و عود آن به سمت اختلال وسواسی – جبری و از سویی تشخیص و درمان دارویی دیررس این اختلالات و احتمال عود آنها پس از درمان های شناختی- رفتاری به نظر میرسد بایستی اقداماتی در این زمینه صورت گیرد. هدف از مطالعه حاضر مقایسه اثربخشی طرحواره درمانی و طرحواره درمانی هیجانی نشانگان بالینی افراد مبتلا به علائم وسواسی – جبری بود. مواد و روش ها: طرح پژوهش حاضر نیمه تجربی می باشد که روی ۴۵ نفر از افراد مبتلا به علائم وسواسی- جبری مراجعه کننده به مرکز مشاوره مهرگان شهر مشهد در سه گروه طرحواره درمانی (۱۵ نفر)، طرحواره درمانی هیجانی (۱۵ نفر) و کنترل (۱۵ نفر) انجام گردید. گروه های مداخله به ترتیب تحت ۲۰ جلسه فردی طرحواره درمانی و ۱۵ جلسه فردی طرحواره درمانی هیجانی، هر جلسه به مدت ۴۵ دقیقه و هفته ای یکبار قرار گرفتند. داده ها توسط مقیاس وسواس فکری – عملی مادزلی، طرحواره های ناسازگار اولیه یانگ و طرحواره های هیجانی لیهی در طی چهار مرحله جمع آوری و با استفاده از آزمون تحلیل واریانس چند متغیره تحلیل شد. یافته ها: نتایج نشان داد که اختلاف معناداری بین نمره کل وسواسی- جبری گروه های مداخله و کنترل در طی مراحل آزمون وجود دارد (۰.۰۵>p). نتایج مقایسه زوجی نشان داد که اختلاف معناداری بین نمره کل وسواسی- جبری گروه طرحواره درمانی و طرحواره درمانی هیجانی در طی مراحل آزمون وجود ندارد (P>۰.۰۵). نتیجه گیری: به نظر میرسد هر دو روش طرحواره درمانی و طرحواره درمانیهیجانی میتواند بر بهبود علائم افراد مبتلا به علائم وسواسی – جبری موثر باشد.

Keywords:

Obsessive-compulsive Disorder , Schema therapy , Emotional schema therapy , Obsessive-compulsive symptoms , اختلال وسواسی جبری , طرحواره درمانی , طرحواره درمانی هیجانی , علائم وسواسی- جبری