حمیدرضا عامری سیاهوئی - دانشیار دانشگاه پیام نور هرمزگان، گروه هنر و معماری
دینا پری زاده - دانشجوی کارشناسی ارشد گروه معماری واحد بندرعباس دانشگاه پیام نور

فرآیند برنامه ریزی دربرگیرنده کلیتی است پیوسته در جریان، بخشی از برنامه ریزی شهری، برنامه ریزی حمل و نقل شهریاست که به همراه برنامه ریزی بخش های کاربری اراضی ، زیرساخت ها و سایر بخش های بعد کالبدی برنامه ریزی جامعشهری را تشکیل می دهد. وجود نارسایی در روند برنامه ریزی شهری و به ویژه بخش حمل و نقل شهری، آثار و عوارض زیانبارگسترده ای را همچون مصرف بالای انرژی، تاخیر در رسیدن به مقصد، آلودگی هوا، کاهش ایمنی شهری و افزایش خطرهایجانی، از بین بردن بافت ها و پیوندهای سنتی شهر و نظایر این ها، به بار آورده است .روش تحقیق در این پژوهش توصیفی میباشد و لذا هدف اصلی در این پژوهش این است که به مقوله طرح ریزی حمل و نقل شهری پرداخته شود.سوالی که مطرح میشود این است که چه طرح ریزی برای حمل و نقل درون شهری مناسب است؟ نتایج پژوهش نشان داد که توسعه پایدار وحمل و نقل شهری پایدار دارای تاثیرات اقتصادی می باشند و لذا طرح ریزی درست و مطلوب سیستم های حمل و نقل بهکاهش آلودگی، کاهش هزینه های اضافی و بسیاری موارد دیگر کمک می کند.نقش تاثیرگذار حمل و نقل در زندگی مردم و .... باعث گردیده مدیریت حمل و نقل یکی از مهم ترین و پیچیده ترین حوزههای مدیریت لقب گیرد و همواره نیازمند توجه و عنایت ویژه باشد.

طرح ریزی، توسعه پایدار، حمل و نقل درون شهری