بررسی اثر آنتی اکسیدانی و ضددیابتی گیاه مریم گلی در استان همدان

آنزیم آلفاگلوکوزیداز، فعالیت آنتی اکسیدانی را به وسیله آزمون مهار رادیکال ABTS ارزیابی نموده و فعالیت ضددیابتی عصاره ی گیاهی را با استفاده از فعالیت آنزیم آلفاگلوکوزیداز تعیین میکند. نمونه گیاه مریم گلی، از حالت پودری به وسیله حلال مورد نظر گیاه مریم گلی (آب، اتانول، متانول ) به حالت محلول تبدیل شد، سپس با غلظت سازی، عصاره را در غلظتهای ۱/۲۵)، ۱، ۰/۷۵، ۰/۵، ۰/۲۵، (۰/۱۲۵ میکروگرم بر میکرولیتر از غلظت زیاد به غلظت کم هر غلظت در سه تکرار رقیق سازی شد. خاصیت ضددیابتی گیاه مریم گلی با استفاده از آنزیم آلفاگلکوزیداز و سوبسترا آن PNPG (پارا-نیتروفنیل فسفات گوانین) و با استفاده از دستگاه الایزا بررسی شد و در آزمایش دوم برای بررسی خاصیت آنتی اکسیدانی این گیاه از ۶ غلظت رقیق شده، دستگاه UV و ABTS استفاده شد. اندازه گیری فعالیت بازدارندگی خاصیت آنتی اکسیدانی به صورت زیر است: عصاره گیاهی در ۶ غلظت هر غلظت در سه تکرار رقیق شده و سپس با اولتراسونیک به ذرات نانو تبدیل شد و در فالکون در محیط تاریک نگهداری شد و با افزودن ABTS (اتیل بنزوتیازولین سلفونیک اسید) در پلیت ۹۶ خانه ریخته شد و توسط دستگاه UV در طول موج ۷۴۰ نانومتر خوانده شد.

Keywords:

گیاه مریم گلی , دیابت , آنزیم آلفاگلوکوسیداز , خاصیت آنتی اکسیدانی , خاصیت ضددیابتی.