بررسی نقش ناقلین هگزوز در تعیین قدرت مخزن میوه های گوجه فرنگی در مرحله رسیدن

اندام یا بافتی که بیش از نیاز متابولیکی و رشد خود تولید کند و صادر کننده مواد فتوسنتزی باشد به عنوان منبع در نظر گرفته میشود. مخزنها مصرف کننده مواد فتوسنتزی هستند مانند ریشه، ساقه، مریستم و میوه های در حال رشد. قدرت مخزن توانایی رقابتی اندام مخزن در جذب مواد فتوسنتزی است و از اندازه مخزن و فعالیت مخزن تشکیل شده است. اندازه مخزن یک فاکتور فیزیکی است که شامل تعداد سلول و اندازه سلول است. در حالی که فعالیت مخزن یک پارامتر فیزیولوژیکی است که توسط بسیاری از فرایندها مانند متابولیسم کربن، انتقال مواد فتوسنتزی و ذخیره سازی آنها توسط سلولهای بافت مخزن تعیین میشود. به منظور بررسی نقش فیزیولوژیکی ناقلین هگزوز در تعیین قدرت مخزن میوه های گوجه فرنگی در مرحله رسیدن، بیان نسبی ژنهای کد کننده ناقلین هگزوز و غلظت گلوکز، فروکتوز و ساکارز در تیمارهای متفاوت نسبت منبع/مخزن تحت شرایط گلخانه بر روی دو رقم گوجه فرنگی گلخانه ای گراندلا و ایزابلا ، مورد مطالعه قرار گرفت. به این منظور چهار تیمار نسبت منبع/مخزن شامل حفظ یک میوه در خوشه، حفظ دو میوه در خوشه، حفظ سه میوه در خوشه و عدم هرس خوشه ها (شاهد) مطالعه شد. نتایج نشان داد که هرس میوه منجر به افزایش غلظت گلوکز، فروکتوز و ساکارز میوه ها شد. همچنین بیان نسبی ژنهای ناقل هگزوز گوجه فرنگی LeHT۱)، LeHT۲ و (LeHT۳ را تنظیم کرد. رقابت بین اندامهای مخزن موجود روی گیاه در دسترس بودن مواد فتوسنتزی برای مخزنها را تعیین میکند. بر اساس نتایج پژوهش حاضر با هرس خوشه های گوجه فرنگی و کاهش تعداد میوه ها در گیاه، رقابت بین میوه ها کاهش و قدرت مخزن تک میوه های باقی مانده افزایش مییابد. با در نظر گرفتن افزایش بیان نسبی ژنهای ناقل هگزوز با افزایش قدرت مخزن، میتوان نتیجه گیری کرد که ناقلین هگزوز در تعیین قدرت مخزن میوه های گوجه فرنگی در مرحله رسیدگی ایفای نقش میکنند.

Keywords:

تعادل منبع/مخزن , ساکارز , فروکتوز , گلوکز