بررسی اثر حفاظتی تائورین بر سطوح استرس اکسیداتیو، هورمون تستوسترون و پارامترهای اسپرم در برابر سمیت القا شده توسط سیکلوفسفامید در موشهای نر نژاد NMRI

سیکلوفسفامید یک داروی سرکوبگر تومور میباشد که به طور گسترده در درمان سرطان، بیماریهای خودایمن و همچنین در پیوند اعضا مورد استفاده قرار میگیرد، که عوارض جانبی شدید بر باروری دارد. این مطالعه به منظور بررسی نقش حفاظتی تائورین، به عنوان یک آنتی اکسیدان، در برابر سمیت سیکلوفسفامید انجام شده است. در این آزمایش موشهای بالغ نر نژاد NMRI به چهار گروه ۶ تایی تقسیم شدند: کنترل، تائورین( تجویز روزانه ۱۰۰mg/kg به صورت گاواژ)، سیکلوفسفامید(تجویز هفتگی ۱۰۰mg/kg به صورت تزریق درون صفاقی) و در آخر سیکلوفسفامید + تائورین. پس از ۳۵ روز تیمار، تشریح موشها انجام گرفت. نمونه های سرم و اسپرم هر موش جمع آوری شدند و فاکتورهای بیوشیمیایی، پارامترهای اسپرم مانند تعداد، تحرک، مورفولوژی، حیات، یکپارچگی غشا، بلوغ هسته ی اسپرم و آسیب DNA و همچنین سطوح سرمی تستوسترون، ظرفیت آنتی اکسیدان کل((TAC و مالون دی آلدئید((MDA مورد ارزیابی قرار گرفتند. در گروه سیکلوفسفامید، کاهش معناداری در پارامترهای اسپرم، سطوح تستوسترون و ظرفیت آنتی اکسیدان کل و همچنین افزایش معنادار در سطح سرمی مالون دی آلدئید، در مقایسه با گروه کنترل مشاهده گردید، در حالی که در گروه سیکلوفسفامید + تائورین میزان ناهنجاریهای اسپرم و سطح مالون دی آلدئید در مقایسه با گروه سیکلوفسفامید به طور معناداری کاهش یافته بود. همچنین داده های ما نشان داد که سطح هورمون تستوسترون و ظرفیت آنتی اکسیدان کل در گروه تیمار سیکلوفسفامید + تائورین در مقایسه باگروه سیکلوفسفامید به طور معناداری افزایش یافته بود(.(p<۰.۰۵ هیچ تفاوت معناداری در میزان آسیب DNA و بلوغ هسته اسپرم در گروه سیکلوفسفامید در مقایسه با گروه کنترل مشاهده نشد.p>۰.۰۵ ما نتیجه میگیریم که تائورین در بهبود اثرات نامطلوب ناشی از استرس اکسیداتیو ایجاد شده توسط سیکلوفسفامید موثر واقع شده است.

Keywords:

سیکلوفسفامید , تائورین , استرس اکسیداتیو , ناباروری , پارامترهای اسپرم