بهبود آرتریت CIA به کمک اوژنول کپسوله شده توسط نانوذرات کیتوزان در رت های نوزاد ویستار

با توجه به عوارض جانبی ناشی از داروهای شیمیایی در درمان آرتریت روماتوئید، رویکرد استفاده از طب سنتی و فناوری نانو بیشتر میشود. هدف از مطالعه انجام شده بررسی اثرات درمانی اوژنول کپسوله شده با نانوذرات کیتوزان در مقایسه با متاتروکسات و عملکرد آن بر روی بیان ژنهای درگیر در بیماری می باشد. ۴۰ رت صحرایی نوزاد ویستار مبتلا به آرتریت روماتوئید در هر دو جنس توسط القا C CIA و CFA بودند و به دو گروه شاهد ، گروه اول داروی متوترکسات و گروه دوم درمان اوژنول کپسوله شده با نانوذرات کیتوزان تقسیم شدند. بیان پروتئین MMP-۹ و بیان ژن TNF- و IL-۱۰ به ترتیب توسط وسترن بلات و PCR در زمان واقعی ارزیابی شدند. نتیجه بررسی ها ، کاهش معناداری در سطح بیان ژن TNF- و افزایش معناداری در سطح بیان ژن IL-۱۰ نشان داد.سطح بیان پروتئین MMP-۹ نیز در گروه های درمانی کاهش یافته بود اما از نظر آماری معنادار نبود. در موشهای آرتریتی ، التهاب ، هیپرپلازی سینوویال و رشد پانوس شدید بود. با توجه به پتانسیل های تعدیل سیستم ایمنی ، ضد التهاب و آنتی اکسیدان ، اوژنول کپسوله شده توسط نانوذرات کیتوزان و متوترکسات دارای تاثیر محافظتی در برابر RA است. ممکن است پیشنهاد شود که نانو اوژنول می تواند خطوط امیدوار کننده ای برای درمان RA به عنوان اختلالات خود ایمنی باشد.

Keywords:

رت نوزاد ویستار , TNF- , IL-۱۰ , متوترکسات , MMP-۹