بهینه سازی سنتز نقاط کربنی فلورسنت کیتوسان به منظور تصویربرداری سلولی

اخیرا نقاط کربنی با خصوصیات شاخصی مانند فلورسانس قابل تنظیم، پایداری نوری بالا، حلالیت در آب، سازگاری زیستی و سنتز آسان و ارزان در تصویر برداری سلولی مورد استفاده قرار گرفته اند. اهمیت سنتز نقاط کربنی از یک سوی و روی آوردن به سنتزهای سبز از سوی دیگر سبب شده است که تجمع چشمگیری در استفاده از ترکیبات طبیعی به عنوان ماده اولیه مشاهده شود. در این تحقیق از یک پلیمر جهت سنتز سبز نقاط کربنی استفاده گردید. بدین منظور دو روش متفاوت سنتز هیدروترمال در دمای ۱۸۰ درجه سانتی گراد و به مدت ۱۰ ساعت جهت بهینه سازی سنتز نقاط کربنی از کیتوسان بطور موازی مورد بررسی قرار گرفت. سپس نتایج هر دو سنتز پس از سنجشهای فیزیکی از لحاظ بازده کوانتومی و خصوصیات نورتابی که مشخصه هدف این تحقیق است، مورد ارزیابی قرار گرفت. در یک روش از ترکیب کیتوسان و اسید سیتریک و در روش دوم از ترکیب کیتوسان و اتانل استفاده شد. نتایج حاصل از این تحقیق موید این بود که نقاط کربنی سنتز شده در هر دو روش خصوصیت فیزیکی مشخصه را دارا می باشند. از سوی دیگر مقایسه این دو روش حاکی از این بود که بازده کوانتومی در سنتز اول بالاتر از سنتز دوم است. همچنان خصوصیات نورتابی هر دو روش سنتز در طول موج ۳۹۰ نانومتر نشان داد که سنتز اول خاصیت نورتابی ایده آل تری را نسبت به سنتز دوم به خود اختصاص داده است. بدین ترتیب با توجه به نتایج این تحقیق سنتز اول جهت بررسیهای سلولی پیشنهاد میگردد.

Keywords:

بازده کوانتومی , اتانل , سیتریک اسید